चीनले गत वर्ष देखिएको नयाँ कोरोना भाइरस महामारीलाई प्रभावकारी रुपमा नियन्त्रण गरेको छ। साथै गत वर्ष विश्वमा अर्थतन्त्रको सकारात्मक वृद्धि भएको एउटै मात्र मुलुक चीन हो। त्यसैले सन् २०२१ को चीनको आर्थिक वृद्धि लक्ष्यप्रति अन्तर्राष्ट्रिय समाजको ध्यान केन्द्रित छ। यस वर्षको सरकारी प्रतिवेदनमा कूल राष्ट्रिय गार्हस्थ उत्पादन मात्राको वृद्धि ६ प्रतिशतभन्दा बढी निर्धारण गरेको छ। यसप्रति फ्रान्सको अन्तर्राष्ट्रिय सम्बन्ध तथा रणनीति अनुसन्धान प्रतिष्ठानका अध्यक्ष एवम अर्थशास्त्री सिल्भी माट्लीले उक्त लक्ष्य ठूलो भए तापनि व्यावहारिक भएको ठहर लिनुभएको छ।
उहाँका अनुसार विश्वव्यापी फैलिँदै गएको नयाँ कोरोना भाइरस महामारीको प्रभाव अझै छ। जसले युरोप र अमेरिका लगायत चीनको वैदेशिक बजारलाई गहन प्रभाव पारेको छ। यदि यी मुलुकको अर्थतन्त्र गम्भिर रूपमा घटेको खण्डमा चीनको अथर्तन्त्रको वृद्धिका लागि पनि नकारात्मक प्रभाव पर्ने छ। त्यसैले भविष्यसँग अनिश्चित कारक तत्व रहने छ। तापनि चीनको वास्तविक आर्थिक अवस्था र विश्व अर्थतन्त्र यस वर्षको ग्रीष्म ऋतुमा पुनरुत्थान हुने अनुमानलाई विचारमा राख्दै चीनको उक्त लक्ष्य पूर्ण रुपमा व्यावहरिक देखिन्छ। एकातिर सन् २०२० चीनको अर्थतन्त्रको वृद्धि दर २.३ प्रतिशत पुगेको थियो। विश्वका अन्य क्षेत्रभन्दा चीन अवस्थित एशिया क्षेत्रमा महामारी प्रभाव अपेक्षाकृत कम देखिन्छ। अर्कातिर महामारी संकट प्रभावित युरोप र अमेरिकी मुलुकमा चीनका उत्पादन वस्तुहरू अपत हुन्छन्।
दिनप्रति दिन विस्तार भइरहेको भित्री चाहना चीनको आर्थिक वृद्धि दरको स्वदेशी प्रवर्द्धन शक्ति हो। हाल केही वर्षयता चीनले भित्री चाहनालाई निकै जोड दिँदै श्रृँखलाबद्ध नीति नियम लागू गर्दै आएको छ। ठूलो जनसंख्याले चीनका लागि विशाल उपभोग्य संचिति शक्ति सिर्जना गर्दछ।
सरकारी प्रतिवेदनले अर्थतन्त्रको स्वस्थ विकासलाई कायम राख्नका लागि विकास गुणस्तर तथा दक्षतालाई सुधार गर्नुपर्छ। अर्थशास्त्री माट्लीले उक्त कुरा निकै आवश्यक भएको ठहर लिनुभएको छ। उहाँका अनुसार तीस वर्षभन्दा बढी समयको द्रुत विकास भएपछि वर्तमान चीनले आर्थिक वृद्धिलाई सुव्यवस्थापन गर्नु पर्छ। हाल दश वर्षयता चीनको आर्थिक वृद्धिमा संरचनात्मक मन्दी देखिन्छ। विशेष गरी सन् २००८ अन्तर्राष्ट्रिय बैंकिङ संकटपछि चीनको आर्थिक वृद्धि पहिलेको वैदेशिक मागमाथसको निर्भरबाट लगातार रुपमा भित्री माग तथा उपभोग्यमा निर्भर भइ परिवर्तन भएको छ। उचित वृद्धि दर राष्ट्रिय अर्थतन्त्रको स्थिरतालाई कामय राख्नुका साथै अन्तर्राष्ट्रिय आयव्ययको सन्तुलनलाई साकार तुल्याउनका लागि हितकर छ। साथै उच्च गुणस्तरको विकाससँग आर्थिक विकासद्वारा जलवायुको परिवर्तनका लागि सिर्जना गरिने नकारात्मक प्रभावलाई हटाउने भावार्थ छ। युरोपले सन् २०५० सम्म कार्बन न्यूनिकरणको लक्ष्य राखेको छ। चीनले पनि सन् २०६० कार्बन न्यूनिकरणको लक्ष्य निर्धारण गरेको छ। चीन र युरोपले जलवायु परिवर्तनको सामनाको महत्व बुझेका छन्। भविष्यमा यी दुबै पक्षले पर्यावरणीय प्रविधि क्षेत्रको सहयोगलाई अझ गहन बनाउनसक्छन्।
