चीनको लोक कलामा उल्लेखित देवता(छ)

          "क्वान् श् यिन् फु सा" अर्थात् लोकेश्रर अर्हत वौद्ध धर्मका चारवटा महा-अर्हतमध्येको एक हुन जुन चीनमा प्रचार-प्रसार भएपछि चिनियाँ परम्परामा घुलमिल भएर लोक दुनियाँमा अति नै व्यापक रुपमा फैलिएको र अत्यधिक संख्याका मानिसहरुले मानेको वौद्ध धर्म र सर्वसाधारणको विश्वास-आस्थासित गाँसिएका देवता हुन। पछि गएर थाँग वंश(618-907) का राजा ली श् मिनको नाउँ बीचको "श्"बाट टाढा होस् भन्नाका लागि चिनियाँ भाषामा "क्वान् श् यिन् फु सा" मध्येको "श्" लाई निकालेर क्वान् श् यिन् फु सा मात्र भन्नथालियो।

         वौद्ध धर्ममा बुद्ध र अर्हतको न त जन्म हुन्छ, न त निर्वाण नै, अनि निश्चत लिंग पनि हुँदैन। जसलाई मानिसहरुले आ-आफ्नो फरक-फरक चाहना अनुसार फरक-फरक मूर्त रुप दिने गर्दछन्। चीनको थाँग वंशदेखि लोकेश्वर अर्हत सुश्रीको मूर्त रुपमा रहिएको थियो। मानिसहरुको दृष्टिकोणमा लोकेश्वरले मानिसहरुको कल्याण गर्नुहुन्छ, प्रकोप टार्न सक्नुहुन्छ र साथै सन्तान दिन सक्नुहुन्छ अनि सन्तानको भलो गर्नुहुन्छ र लच्छिन दिल्याउन सक्नुहुन्छ। यसैले उहाँलाई महिलाहरु बढी मान्छन् र पूजा गर्छन्।

          लोकेश्वर अर्हतलाई चिनियाँहरुले "मानिसहरुलाई दु:ख-कष्टबाट बचाउने र तिनीहरुको मन बुझ्ने अति प्रिय, अति मायालु र अति मिजासिली लोकेश्वर अर्हत" भन्नेगरेका छन।

          यस चित्रमा प्रदर्शित लोकेश्वर अर्हतको दाँयाँ र बाँयाँ दुबैतिर चारजना सुसारे छन्। जुन काठमा खोपेर बनाइएको साँचोबाट चित्र छापेर बनाइएको हो। उहाँको हातमा रंग लगाइएको छ र सम्पूर्ण चित्रको रंग हेर्दा हलुका र फुर्तिलो देखिन्छ।