लै छिंग बाजाको अर्को नाउँ "लै हु" हो। त्यो बीसौं शताव्दीको बीसको दशकमा मात्र देखापरेको तार-बाजा हो।

        लै छिंग बाजाको निर्माण चीनका स्थानीय कलाकार वांग तेन् युले च्वी हु बाजामा सुधार गरी गर्नुभएको हो। वांग तेन् यु चीनको शान् तोंग प्रान्तको युन् छन् शहरका बासिन्दा हुनुहुन्थ्यो। उहाँको परीवार निकै गरिब थियो। उहाँ आफू बिफर रोगका कारण अन्धो हुनुभएको थियो। उहाँको दक्षता र परिश्रमका कारण उहाँ च्वी हुमा केही लोक गीत र स्थानीय ओपेरा बजाउन सक्नुहुन्थ्यो। बीसौं शताव्दीको बीसको दशकको अन्त्यतिर वांग तेन् युले च्वी हु बाजामा सुधार गर्नुभएको थियो। उहाँले बाजाको लठ्ठीलाई लामो पार्नुभएको थियो, बाजाको गुन्जन बाकसलाई ठूलो पार्नुभएको थियो र गुन्जन बाकसमाथि सर्पको छालाले छोप्ने तरिकाको पहिलो पटक अवलम्वन गर्नुभएको थियो जसले गर्दा यौटा नयाँ बाजाको उत्पत्ति उहाँको हातबाट भएको थियो। सन् 1953 मा यस बाजालाई औपचारिक रुपमा "लै छिंग" नाउँ दिइएको थियो।

         लै छिंग बाजा आधारभूत रुपमा कडा काठबाट बनाइएको हुन्छ। त्यसमा बुट्टा कुँदिएको हुन्छ। यस बाजाका दुइवटा किसिम छन: यौटा ठूलो लै छिंग बाजा, जसको लम्बाइ एक सय दश सेन्टिमिटर छ। सानो लै छिंग बाजाको लम्बाइ नब्बे सेन्टिमिटर छ।

        अन्य तार-बाजा जस्तै लै छिंग बाजा बजाउँदा बस्नुपर्छ। लै छिंग बजाउँदा औंलाको प्रयोग गर्ने तरिका अर हु बाजा बजाउँदाको जस्तै छ। यसको स्वर ठूलो र सुमधूर छ। यसलाई एक्लै पनि बजाउन सकिन्छ र सामूहिक रुपमा पनि। यसबाहेक, त्यस बाजाबाट मानिसको आवाज वा ओपेराको धुन पनि निकाल्न सकिन्छ। साथै त्यसबाट विभिन्न जनावरको आवाज तथा शन, स्व ना, जिन हु आदि बाजाको स्वर पनि निकाल्न सकिन्छ।

          संगीत：《आ फेन् थिको गीत》