न्यू थ्वी छिंग बाजा चीनको प्राचीन स्थानीय तार-बाजा हो। त्यो मुख्य त चीनका क्वी चौ, क्वांग सी र हु नान् प्रान्तका थोंग जातिको बसोबास क्षेत्रमा प्रचलित छ। त्यस बाजाको मुख्य भाग मसीनो र लामो छ र त्यसको आकार भैंसीको खुट्टा जस्तै छ। त्यसैले यस बाजालाई न्यु थ्वी छिंग भनिएको हो। परम्परागत न्यू थ्वी छिंग एउटै काठबाट बनाइएको हुन्थ्यो। त्यसको तार मसिनो नरिवलको जटाको डोरीबाट बनाइएको हुन्थ्यो र त्यसको गजो मसिनो बाँसको हुन्थ्यो।

         तारका माध्यमबाट बजाइने अन्य चिनियाँ बाजाको तुलनामा न्यु थ्वी छिंगको आफ्नै विशेषता छ। त्यसको स्वर निकै मसिनो र मधूर छ। त्यसको आवाज मानिसको स्वर जस्तै भएकाले यसले मानिसको श्वरलाई साथ दिनसक्छ जसको स्पष्ट जातीय विशेषता र स्थानीय शैली छ। न्यू थ्वी छिंग बाजा बजाउने तरिका र बेलायती बेला बजाउने तरिका एउटै छ। तर त्यसको आवाजको क्षेत्र बेलाकोभन्दा कम छ।

        सर्वसाधारणमा धेरैजसोले स्वयम् आफैले न्यु थ्वी छिंग बाजाको उत्पादन गर्ने र बजाउने गर्दछन। यसै कारण बाजा बनाउने सामग्री र बाजाको परिमाण पनि भिन्ना-भिन्नै किसिमको छ। न्यू थ्वी छिंग बाजाको अभिव्यक्ति क्षमतालाई उकास्नका लागि थोंग जातिका जनताले दीर्घकालीन तथ्यहरुका आधारमा न्यू थ्वी छिंग बाजामा निरन्तर रुपमा सुधार गर्दैआएको छ। सुधार गरिएपछिको न्यू थ्वी छिंग बाजामा गुन्जन बाकसलाई ठूलो पारिएकोछ र नरिवलको जटाको डोरीको सट्टामा नाइलन र इस्पातको धागो र घोडाको पुच्छरलाई तार र गजो बनाइएको छ। यसका अतिरिक्त, केही बाजा-निर्माताहरुले सो बाजाको पछिल्लो भागमा यौटा बाङ्गो धातुको तखता राखेका छन जसबाट वादकको दायाँ हातको बोझ कम पारिएको छ र न्यु थ्वी छिंग बाजा बजाउने प्रविधिलाई पनि विकसित पारिएको छ।

          थोंग जातिका मानिसहरुको साँस्कृतिक जीवनमा न्यू थ्वी छिंग बाजाको महत्वपूर्ण स्थान रहेको छ। नाच-गान र कथा सुनाउने खालको गानमा त्यस बाजालाई सधैं साथ दिने बाजाका रुपमा प्रयोगमा ल्याइन्छ। त्यो थोंग जातीय जनताको जीवनमा अनिवार्य सङ्गीतको साधन बनिसकेको छ। थोंग जातिका झण्डै प्रत्येक युवासित यौटा न्यू थ्वी छिंग बाजा हुन्छ। हरेक चाड-पर्व वा कृषि वा अन्य श्रमबाट फुर्सत भएको बेला तिनीहरु न्यू थ्वी छिंग बजाउँदै-गाउँदै नाता-कुटुम्ब वा साथीका घर जान्छन। थाहा भए अनुसार, थोंग जातिको थातथलोमा न्यू थ्वी छिंग बाजा बजाइएको खण्डमा मानिसहरु चारैतिरबाट बाजा बजिरहेको स्थानमा भेला भै नाच-गान गर्न थाल्दछन।

            संगीत：《चन्द्रमा कीरणको गीत》