CRI
चीनको प्राचीनकालमा, युद्ध
राज्य कालमा धेरै स-साना
राज्यहरु अस्तित्वमा थिए। ती स-साना
राज्यहरुमा केही प्रसिद्ध
व्यक्तिहरु देखापरेका थिए।
उनीहरु सम्बन्धी धेरै कथाहरु
अहिलेसम्म पनि प्रचलित छन।
ती स-साना राज्यहरुमध्ये एक छिन् राज्य थियो
र त्यस राज्यमा पाइ छि नामका
एकजना जनरल थिए। उनको युद्ध
कुशलता उल्लेखनीय थियो भन्ने
कुरा उनको नेतृत्वमा भएको
लडाइँमा जहिले पनि विजय हासिल
गरिएबाट प्रमाणित हुन्छ। त्यसै
कारण मानिसहरु पाइ छिलाई“सधैं
विजयी हुने जनरल”भन्दथे। एक
वर्ष छिन् राज्यका सम्राटले
सेनाको निर्देशन गर्दै वै
राज्यमाथि हमला गर्न भनी पाइ
छिलाई पठाएका थिए। छिन् राज्यले
वै राज्यलाई पराजित गरेमा अरु
स-साना राज्यहरुमा पनि क्रमबद्ध
रुपमा प्रतिकृया जनाउनसक्ने
सम्भावना भएकाले धेरै मानिसहरु
निकै चिन्तित भएका थिए।
त्यति बेला सु लि नामक एकजना प्राज्ञ थिए। उनी
वै राज्यमाथि हमला नगर्न भनी
पाइ छिलाई सम्झाउन गएका थिए। सु
लिले पाइ छिसित भेट गर्नका लागि
विभिन्न उपाय अपनाए। भेटका
अवसरमा सु लिले पाइ छिलाई एउटा
कथा सुनाएका थिए। त्यो कथा यस
प्रकार छः
याङ यौ चि नामका एकजना प्रसिद्ध धनुर्धारी
थिए। सानैदेखि उनले धनु खेल्न
निकै मेहनत गरेर सय पाइला
टाढाबाट बैंसको रुखका पातमा
ठ्याकै तारो हान्नसक्ने भएका
थिए। त्यसै बेला फान् हु नामक
एकजना बहादुर पनि थिए। फान् हु
पनि तारो हान्न निकै सिपालु थिए।
एक दिन ती दुबैजनाले तारो हान्ने
प्रतियोगिताको आयोजना गरेका थिए।
त्यस बेला तारो हानेको हेर्न
धेरै मानिसहरुको भीड लागेको थियो।
पचास पाइला टाढा प्रतियोगिताका लागि तारो
राखिएको थियो। त्यहाँ एक काठे
फल्याक अड्याइएको थियो। फल्याकमा
एउटा मन आकारको रातो चिन्ह
बनाइएको थियो। फान् हुले धनु
तानेर लगातार तीन चोटि निशाना
लगाए र तीनै पटक निशाना साधे।
त्यहाँ रहेका मानिसहरुले ताली
बजाएर उनको प्रशंसा गरेका थिए।
याङ यौ चीले चारैतीर नजर घुमाउँदै भनेः“पचास पाइला
टाढा रहेको रातो मनको चिन्हमाथि
तारो हान्नु धेरै नजीक भयो र,
काठे फल्याकमा रातो मनको चिन्ह
राखेर यो लक्ष्य ठूलो पनि भयो।
हामी एक सय पाइला पर रहेको
बैंसको रुखको पातलाई तारो बनाउने
प्रतियोगिता गरौं । ”
कुरा गर्दा गर्दै याङ यौ चीले एक सय पाइला टाढा
रहेको बैंसका रुखमा एक पातमाथि
रातो रंग दलेर लक्षित गरी धनु
तानेर तारो हानेका थिए। वाणको
शिरो भाग ठ्याक्कै त्यस पातको
बीचैबाट छेडेर गएको थियो।
त्यहाँ रहेका मानिसहरुलाई
आश्चर्य लाग्यो। फान् हुले आफै
यस्तो क्षमता नभएको बोध भएर याङ
यौ चीले हरेक तारोले रुखको पातको
बीचैबाट पार हुनसक्ने विश्वास
गरेनन। फान् हुले बैंसको रुखनेर
गएर तीन वटा पात छानेर तीनमा
रंगले नम्बर लेखी नम्बरको
क्रमबद्धता अनुसार फेरि तारो
हान्न याङ यौ चीलाई भने।
याङ यौ चीले रुखनेर गएर पातमा लेखिएको नम्बर हेरेर
त्यसपछि एक सय पाइला टाढा गएर
धनु तानेर तीन चोटि तारो हाने।
तीनवटा वाण पातको नम्बर अनुसार
पार भए। त्यहाँ रहेका मानिसहरुले
ठूलो आवाजले कराउँदै उनको
प्रसंसा गरे। फान् हुले पनि
हृदयदेखि नै याङ यौ चीको
दक्षताको स्वागत गरे।
ताली र स्याबासीको आवाजमा याङ यौ चीनको छेउमा
उभिएको एक जना मानिसले रुखो
स्वरमा भनेको थियोः “अहँ, एक सय
पाइला टाढादेखि बैंसको रुखको
पातमा तारो हान्नसक्ने क्षमता
भएकोमा म त्यसलाई निर्देशन
दिनसक्छु।”
याङ यौ ची त्यस मान्छेको घमण्डी कुरा सुनेर
रीसाए र उसलाई सोधेः“तिमी मलाई
तारो हान्न कसरी सिकाउछौ?”
त्यस मानिसले शान्त स्वरमा जवाफ दियो:“म
तिमीलाई तारो हान्न सिकाउन होइन,
धनुर्धारीको प्रतिष्ठा कसरी
कायम राख्ने भन्ने कुरा तिमीलाई
बताउँछु। तिमीले यो कुरा सोचेका
छौ कि? तिम्रो बल पूरा प्रयोग
गरी वाण अलिकति पर गएर पातमा
ठ्याकै तारो हान्न नसकेमा एक सय
पल्ट तारो हानेर सबै नै ठ्याक्कै
निशानामा पर्नसक्ने तिम्रो
प्रतिष्ठामा नराम्रो प्रभाव
पर्नेछ । तारो हान्न सिपालु हुने
व्यक्तिले आफ्नो प्रतिष्ठा कायमै
राख्ने कुरामा ध्यान दिनुपर्छ।“
सु लिले पाइ छिलाई भने: “तिमीले सधैं नै विजय
पाउनसक्ने जनरलको नाम कमाएका छौ
। वै राज्यलाई पराजित गर्न सजीलो
कुरा होइन। यदि तिमीले तुरुन्तै
विजय पाउन नसकेमा आफै आफ्नो
बदनाम गर्नेछौ।“ पाइ छिले यो
कुरा सुनेर यस पल्ट लडाइँ गरेर
सय पल्ट विजय पाउनसक्ने आफ्नो
प्रतिष्ठा कायम राख्नुपर्ने र
वै राज्यमाथि त्यसै हमला गर्नु
बेठीक भएको विचार गर्दै रोग
लागेको निहुँ झिकेर वै राज्यमाथि
गर्ने भनिएको हमला रोकेका थिए।
|