किम्वदन्तीका अनुसार, मेदोगको भूखण्ड देवी दोर्जी पामको शरिर जस्तो देखिन्छ भने ब्रह्मपुत्रको ठूलो मोडमा पर्ने नामचा बार्वा शिखर उनको सुन्दर अनुहार हो, पूर्वी मेदोगको अन्तहिन वनस्पति तथा सम्म परेको उर्बराउँदो भूमि उनको मुलायम कम्मर र पेट हो, शान्त, लामो अनि नीलो जेड जस्तो याङसाङ नदी उनका खुट्टा हुन्। अर्थात् मेदोगका सबै प्राकृतिक स्रोत देवी दोर्जी पामले आफ्नी शरिरको रुपबमोजिम बनाएको हो। यसबाहेक मेदोग क्षेत्रको अर्को किम्वदन्ती पनि छ अर्थात् बज्रबाराही दोर्जी पामले मानव जातिका लागि आफ्नो शरिरलाई मेदोग बनाएका थिए। त्यसैले मेदोगलाई बौद्ध धर्मका अनुयायीले पवित्र स्थलको रुपमा मान्छन्।
पहिला मेदोग समस्त चीनमा एक मात्र राजमार्ग नपुगेको जिल्लाको रुपमा लोकप्रिय थियो तर हाल मेदोगदेखि बोमिसम्म राजमार्ग संचालनमा आइसकेको छ।
विशेष प्राकृतिक अवस्था रहेकोले मेदोग क्षेत्रमा तीन हजार प्रजातिभन्दा बढी उच्च वनस्पति, बाँसका दशभन्दा बढी प्रजाति, असी प्रजातिभन्दा बढी जङ्गली अर्किड वनस्पति छन्। यसबाहेक संरक्षण क्षेत्रभित्र ४२ प्रजातिका राष्ट्रिय मुख्य संरक्षण जङ्गली जनावर र हजारौँ प्रजातिका कीराहरु पाइन्छन्।
मेदोग क्षेत्रमा पर्याप्त वनस्पति, पानी, र कृषि स्रोत छन् जसबाट आधाभन्दा बढी तिब्बतीलाई आपूर्ति गर्न पुग्छ। तर प्राकृतिक अवस्थाको कारणले हरेक वर्षको आधाभन्दा बढी समय हिउँका कारण अवरुद्ध रहन्छ। पर्याप्त प्राकृतिक स्रोत भएको यस क्षेत्र लामो समयसम्म बाह्य संसारबाट अगल रहेकाले प्राकृतिक अवस्था बिग्रेको छैन। लामो समयसम्म बाह्य जगत्बाट अलग रहेकाले मेदोगलाई तिब्बती पठारभूमिमा आदिम अवस्थामा संरक्षित एक नमूना क्षेत्र बनाइएको छ।
1 2
