पहिले, सागसब्जी तिब्बतको दुर्लभ सामग्री थियो। त्यस अवधिमा ल्हासा र सिगात्से लगायतका केही क्षेत्रहरूमा मूला र आरु रोपिन्थ्यो। बीस वर्षअघि तिब्बतमा सागसब्जीको अभाव थियो। त्यस अवधिमा “मासुभन्दा सागसब्जी महँगो” भन्ने भनाइ थियो।

सन् १९९८मा सिगात्सेको पाइ लाङ जिल्लालाई सहायता दिने शान तुङ प्रान्तीय चि नान शहरका अधिकारीहरूले शान तुङको सागसब्जीको अत्याधुनिक प्रविधि भित्र्याउने र पाइ लाङ जिल्लामा पठारभूमि सागसब्जी व्यवसायको विकास गर्ने कुरा प्रस्तुत गरेका थिए। हाल पाइ लाङ जिल्लाले राष्ट्रिय स्तरीय सागसब्जी मापदण्ड उत्पादन नमूना क्षेत्रको निर्माण गरिसकेको छ।

सन् २०१९मा तिब्बतमा सागसब्जीको रोपाई क्षेत्रफल २६ हेक्टर पुगेको थियो भने उत्पादन मात्रा ९ लाख ७० हजार टन पुगेको थियो।