थु जाति चीनमा कम जनसंख्या भएका अलपसंख्यक जातीहरूमध्येको एक हो। थु जातीयहरू मुख्यतः छिङ हाई प्रान्तीय हु चु थु जातीय स्वायत्त जिल्लामा बस्दछन्। त्यसबाहेक छिङ हाई प्रान्तीय मिनह तथा ताथुङ जिल्ला र कान सु प्रान्तीय थ्यान चु तिब्बत जातीय स्वायत्त जिल्ला पनि थु जातीयहरूको मुख्य बसोबास क्षेत्र हुन्।

थु जातीयहरू तिब्बती बौद्ध धर्ममा विश्वास राख्दछन्। पहिले थु जातिको आफ्नो भाषा थिएन। उनीहरूले चिनियाँ भाषा र तिब्बती भाषाको प्रयोग गर्दथे। सन् १९७९ मा चीन सरकारले थु जातीय सर्वसाधारणको इच्छाअनुसार थु जातीय भाषाको सिर्जना गरेको थियो।

थु जातीय विशेषतायुक्त कारचोबी निकै प्रसिद्ध छ। थु जातीय महिलाहरूले लुगा तथा कपडाको विभिन्न छेउमा विविध ढाँचाको चित्र बनाउने गर्दछन्। थु जातीय महिलाहरूले यसरी कारचोबी गर्दा विशेष फान स्यान नामक प्रविधिको प्रयोग गर्दछन्। किनकि थु जातीय विशेषतायुक्त कारचोबी गर्दा दुई सुईको प्रयोग गर्नुपर्छ। थु जातीय केटीहरूले बाल्यकालदेखि नै कारचोबी प्रविधि सिक्नुपर्छ। त्यसपछि उनीहरूले केही वर्षमा नै शानदार भव्य लुगा, तकियालगायत आफ्नो दाइजोका लागि समेत कारचोबी गर्ने गर्दछन्।

छिङ हाई प्रान्तीय हु चु थु जातीय स्वायत्त जिल्ला लिउफानशान पहाडी क्षेत्रमा पर्ने अतिगरिब क्षेत्र थियो। सन् २०१६ मा स्थानीय सरकारले त्यहाँका बासिन्दालाई नयाँ क्षेत्रमा सारी पुनर्वास योजना सुरू गरेर राम्रो बन्दोबस्त गरेको थियो। सन् २०१६ अगष्टमा चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टी केन्द्रीय समितिका महासचिव सी चिनफिङले उक्त क्षेत्रको निरीक्षण गर्नु हुँदै नयाँ क्षेत्रमा पुनर्वास गरिबी उन्मुलन गर्ने एउटा प्रभावकारी तरिका भएको र नयाँ क्षेत्रमा पुनर्वासपछि विभिन्न सम्बद्ध कदम र उत्पादन राम्ररी गर्नुपर्ने मूल्याङ्कन गर्नुभएको थियो।

स्थानीय सरकारले तीस लाख युआन लगानी गरेर १ हजार ५ सय वर्गमिटरको कारचोबी पार्कको निर्माण गरेको छ। हाल यो कारचोबी पार्क पानयान गाउँको मुख्य जातीय व्यवसाय हो। उक्त पार्कले थु जातीय विशेषतायुक्त कारचोबी प्रविधिको प्रयोग गरी कम्पनी, पार्क तथा किसान जोडिएको व्यवस्था तरिकाद्वारा स्थानीय सर्वसाधारणले गरिबीबाट मुक्ति पाएका छन्। यो पार्कका १ सय ४५ जना प्रारम्भिक सदस्यहरूमध्ये ९३ परिवार गरिब परिवार थिए।

दुई वर्षमा नयाँ गाउँमा चिकित्सा कार्यालय, पर्यावरणीय पार्क, इ-वाणिज्य केन्द्र आदि सुविधा प्रबन्धहरू क्रमशः निर्माण गरिएका छन्। यही सेप्टेम्बर महिनादेखि पानयान शिशुशाला पनि सञ्चालनमा आएको छ। गाउँले चाङ च्वमाशच्येकी नातिनीले शिशुशालामा सुखमय समय बिताउन थालेकी छिन्।

गरिबी पहाडी क्षेत्रबाट सारेको पानयान गाउँले गरिबीबाट मुक्त भएका छन्। हाल व्यस्त देखिन्छन् साथै खुशी तथा सुखमय जीवन बिताइरहेका छन्। लगभग दश वटा जातीय उद्योगको सहयोगमा सन् २०१७ मा पानयान गाउँमा प्रति व्यक्तिको सरदर आय ७,३०९ युआन पुगेको छ। यो पूरै गाउँ गरिबीबाट मुक्त भएको छ।