पोताला दरबारको कथा-2
2020-10-21 10:29:48cri
Share with:

पोताला दरबारको कथा-2_fororder_01

पोताला दरबारको कथा-2_fororder_02

पहिलो प्रश्न थियो, उद्यानमा दश थान काठ छन जसको दुइ पट्टिको मोटाइ बराबर छ। दूतहरुले ती काठको शीर भाग र पुछार भाग छुट्टाउनुपर्छ। बुद्धिमान लु तुंग चान्‍ले काठलाई पानीमा राखे। रुखको जरातिरको भागको संरचना बाक्लो भएकाले पानीमा राखेपछि पानीभित्र ढल्कंदै गयो। त्यसरी लु तुंग चान्ले काठको शिर भाग र पुछार भाग छुट्ट्याएका थिए।

थांग थाइ चुंगले दोस्रो प्रश्न अघि सारे। राजाले एक जेड ल्याए। पूरा जेडमा नौवटा मोड थिए र बीचमा एउटा सानो प्वाल थियो। राजाले ती दूतहरुलाई एउटा मसिनो धागा त्यस प्वालको छिराउन लगाए। ती दूतहरुले आँखा चिम्सा पारेर मसिनो धागो लिई प्वालमा छिराउनथाले। तर लु तुंग चानले प्यालको एकापट्टि मह दले र त्यस धागालाई कमिलाको कमरमा बाँधिदिए। त्यसपछि उनले कमिलालाई प्यालको अर्कोपट्टि राखे। कमिलाले महको सुगन्ध पाएपछि प्वालमा बामे सर्न थाल्यो। लु तुंग चानले प्वालतिर फुक्दै त्यस कमिलालाई धपाए। त्यसरी त्यस कमिलाले त्यस मसिनो धागोलाई प्वालको अर्कोपट्टि पुर्‍यायो। यसमा पनि लु तुंग चानको जीत भयो।

राजाले तेस्रो प्रश्न जारी गरे। एक सयवटा पोथी घोडा र एक सय बछेडाहरु छ्यासमिस पारेर राखिएका थिए। यसमा कुन घोडाको बछेडो कुन हो भनेर छुट्टाउनुपर्थ्यो। ती दूतहरुले धेरै जुक्ति निकाले। कसैले रंग अनुसार, केसैले आकृति अनुसार घोडाका आमा र बच्चा छुट्ट्याउने प्रयास गरे। तर कसैले पनि सही उत्तर पाउन सकेन। तर लु तुंग चानले पोथी घोडा र बछेडाहरु छुट्टा-छुट्टै गरी राखे। एक रातपछि उनले ती आमा-घोडाहरुलाई थुनिएको ठाउँबाट निकाले। ती बछेडाहरुले आ-आफ्नालाई आमा देखेर दूध खान तुरुन्तै अघि बढे। एकैछिन पोथी घोडा र बछेडाहरुलाई छुट्टयाइदिए। राजा थांग थाइ चुंगले लु तु‍ग चानको जवाफ सबै ठीक भएको देखेर अर्को प्रश्न थप गरेर भनेः दूतहरुले अनुहारमा मफलर लगाएका पाँच सयजना सुसारेमध्ये कुन चाहीं राजकुमारी वन् चन् हुन छुट्ट्याउनुपर्छ। दूतहरुमध्ये कसैले पनि राजकुमारी वन चन्लाई देखेको थिएन। यो प्रश्न धेरै गाह्रो भयो। तर लु तुंग चानले राजकुमारी वन् चनलाई एक किसिमको विशेष सुगन्धी धूप धेरै मन पर्ने कुरा थाहा पाएका थिए। मौरीले पनि यस किसिमको वास्ना निकै मन पराउँछ। राजकुमारीलाई पहिचान गर्ने दिनमा लु तुंग चानले लुकीचोरी केही मौरी ल्याएका थिए। उनले ती मौरी छोडेपछि ती मौरी उडेर राजकुमारी वन् चनको छेउमा पुगे। यसरी उनले राजकुमारीलाई चिने। लु तुंग चानको फेरि जित भयो। राजा थांग थाइ चुंगले मनमनै विचार गरेः तिब्बतका भारादार यति बुद्धिमान छन र यस्तो बुद्धिमान भारादारको उपयोग गर्ने राजा त झनै बुद्धिमान हुनुपर्छ। त्यसैले राजाले राजकुमारी वन् चन्लाई स्रन्चन्गेम्पोसँग विवाह गरिदिने निर्णय गरे।

स्रन्चन्गेम्पोले निकै खुशी भएर राजकुमारी वन् चनसित विवाह गर्नका लागि नौ सय उनान्सयवटा कोठा भएको एक दरबारको निर्माण गर्ने आदेश दिए, जुन दरबार अहिलेको पोताला दरबार नै हो। स्रन्चन्गेम्पोले राजकुमारी वन् चनसित विवाहका लागि केटी माग्न पठाएका दूत लु तुंग चानको कथा पनि जीवन्त रुपमा पोताला दरबारको भित्ते चित्रमा चित्रण गरिएको छ।