छोना ताल छिङहाई-तिब्बत पठारभूमिमा दुर्लभ जंगली जनावरको बस्ने ठाउँ हो। ५८ वर्षे पशुपालक साङमुछाइयिले त्यहाँ ३३ वर्षदेखि निशुल्क रूपमा सुरक्षा दिँदै आएका छन्। सुरूमा उनी स्वभाविक रूपमा सुरक्षा कार्यमा लागेका थिए। हाल उनी गाउँस्तरीय नदी तथा ताल जिम्मेवार नियुक्त भएर आफ्नो स्वयं सेवा टोलीको नेतृत्व गर्दछन्। उनको सबैभन्दा स्पष्ट महसुस राष्ट्रले वातावरणको सुरक्षामा झन् झन् बढी महत्व दिएको हो।

उनीले भन्छन् –

हाम्रा सन्तानका लागि फाइदा पुर्‍याउनका लागि म र मेरा टोलीका सदस्यहरूसँग आँखाको सुरक्षा जस्तै यहाँ पर्यावरणीय वातावरणको सुरक्षा गर्ने विश्वास गर्छु।  

नाछ्यु चीनमा सरदर उचाइ सबैभन्दा अग्लो क्षेत्रहरूमध्येको एक हो। त्यहाँ पर्यावरणीय वातावरण ज्यादै कमजोर छ। घाँस खाने याक र तिब्बती च्याङ्ग्रा स्थानीय पशु उद्योग हो। घाँसे मैदानको सुरक्षा र अर्थतन्त्रको विकासबीच कसरी सन्तुलन हुने? ना छ्यु शहरले परम्परागत पशुपालन तरिकाको सट्टामा सामूहिक पशुपालन गरेको छ। ५१ वर्षे पशुपालक भूट्रेनले सन् २०१८ देखि आफ्नो १४ हेक्टर घाँसे मैदानलाई  सहकारी संघमा गाभेका छन्।  जसबाट उत्पादित याकको मासु र दूग्ध वस्तुहरू  छिङहाई-तिब्बत रेलवेद्वारा विभिन्न क्षेत्रमा पठाइएका छन्। हाल परिवारको आम्दानी पहिलेभन्दा दश गुणा बढेको छ।

ना छ्यु शहरीय कृषि व्यूरोका प्रमुख श स्युनखाइको जानकारीअनुसार, उनीहरूले घाँसे मैदानको उत्पादकता र भण्डारण क्षमता गणना गरेर याक वन तिब्बती च्याङ्ग्राको संख्या निश्चित गरेका छन्। नेतृत्व कम्पनी तथा आधार, सहकारी संघ र पशुपालकको सहकार्यद्वारा स्थानीय सर्वसाधारणको आम्दानीलाई बृद्धि गरिएको छ। सन् २०१९ किसान तथा पशुपालकको आय सन् २०१८को तुलनामा १२.५प्रतिशतले बढेको छ।

हिमालय र घाँसे मैदान पार गरेर रेलले ल्हासा शहर पुगेको छ। पोताला दरवारबाहेक त्यहाँ चीनमा सबैभन्दा ठूलो प्राकृतिक सिमार-लालु सिमसार पनि छ। त्यसैले ल्हासा शहर बनस्पतिबाट घेरिएको जस्तै लाग्यो।

लालु सिमसार ल्हासा शहरको फोक्सो र प्राकृतिक अक्सिजनको खानी मानिएको छ। यस अप्रिलदेखि लालु सिमारले केन्द्रिय क्षेत्रको सुरक्षा गर्ने आधारमा सर्वसाधारणका लागि वरिपरि ७ किलोमिटरको गश्ती सडक खुलेको छ।

हालसम्म तिब्बतमा विभिन्न ४७ प्राकृतिक सुरक्षा क्षेत्रको स्थापना भएको छ र कुल क्षेत्रफल ४ लाख १२ हजार २ सय वर्ग किलोमिटर पुगेको छ। यो रकम चीनमा पहिलो स्थानमा रहेको छ।