तत्कालीन सन् १९६० मे २४ तारिख दिउँसो चार बजेतिरको समय थियो। चिनियाँ पर्वतारोहण टोलीका चार सदस्य वाङ फुचौ, कुङबु, छ्यु यिनह्वा र लिउ ल्यानमान एउटा ठाडो चट्टानमुनि धेरै घण्टाको अवरोधमा फसेका थिए। लगभग पाँच मिटर अग्लो चट्टान पार गर्न उनीहरूले मानिसलाई टेकेर सिँढी बनाउने योजना बनाएका थिए।
जुत्तामुनिका काँडाबाट साथीहरू घाइते हुन नदिनका लागि पर्वतारोही छ्यु यिनह्वाले भारी पर्वतारोहण जुत्ता र मोजा खोलेर लीउ ल्यानमानको काँधमा चढेका थिए। टुक्रुक्क बस्दै लिउ ल्यानमानले पछाडि चट्टानमा अडेस लगाएर धेरै प्रयासमा उभिँदै छ्युलाई क्रमशः माथि धकेलेका थिए। छ्यु यिनह्वाले कम्मरबाट किलाहरु निकालेर एक हातमा किला राख्नुका साथै अर्का हातले हथौडाद्वारा चट्टानमा किला ठोकेका थिए। समथरभूमिमा केही मिनेटमा पूरा गर्ने कार्य छ्युले लगभग एक घण्टासम्ममा पूरा गर्नुपर्थ्यो, त्यस बेला दिउँसो पाँच बजेतिर भइसकेको थियो।
