दक्षिण-उत्तर वंशताका दक्षिणी भागको आर्थिक विकास निकै उल्लेख्य थियो। यसको कारण के भने भित्री भागका जनता युद्धबाट जोगिनका लागि निरन्तर रुपमा दक्षिणी भागतिर सरेका थिए। यसले दक्षिणी भागको श्रम शक्तिलाई बढाएको मात्र नभई उत्पादनको उन्नत प्रविधिद्बारा पनि स्थानीय आर्थिक विकासलाई अघि बढाइएको थियो। यांग चौका वरिपरि त्यस बेला अर्थतन्त्र निकै विकसित भइरहेको थियो।

        धार्मिक-साँस्कृतिक क्षेत्रमा स्युएन शास्त्रका विचारको प्रसार-प्रचार भइरहेको थियो। त्यस बेलाको सँस्कृतिमा सबैभन्दा राम्रो साहित्य कविता थियो।

        त्यस बेला कुटनीति पनि निकै विकसित थियो। पूर्वी दिशामा जापान र प्रजातान्त्रिक जन-गणतन्त्र कोरियासम्म, पश्चिमी दिशामा मध्य-एशिया र रोमसम्म र दक्षिण-पूर्वी एशियाली क्षेत्रसम्म त्यति बेलाको कुटनीति विस्तारित भएको थियो।

        पूर्वी चिन राज-वंशको पतनपछि दक्षिण-उत्तरी वंश-काल दक्षिणी र उत्तरी भाग बीच चीनको इतिहासमा विरलै देखिएको पृथकतावादी युगहरुमध्येको एक थियो। त्यस घटनाले मुलुकको आर्थिक विकासलाई रोके तापनि यसले चीनका विभिन्न जातिहरु बीचको मेलमिलापका लागि योगदान गरेको थियो। हान जाति र उत्तरी चीनका अल्पसंख्यक जातिहरु बीचको निरन्तर घुलमिलका क्रममा सबै एउटै हान जातिमा परिणत भएका थिए। यसैले दक्षिण-उत्तरी वंश टुक्रिनुबाट जातीय एकीकरणका लागि ज्यादै महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गरिएको थियो। त्यो चीन राष्ट्रको विकासको प्रक्रियामा रहेको एउटा नभइ नहुने महत्वपूर्ण अंग थियो।