चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीको २०औँ महाधिवेशन प्रतिनिधि छेमि डोर्जी चालु वर्ष ५९ वर्षको हुनुभयो। उहाँ दक्षिण-पश्चिमी चीनको स छ्वान प्रान्तीय कानच तिब्बत जातीय स्वायत्त प्रिफेक्चरमा करिब ३० वर्षदेखि हुलाक गाडीको एक चालक हुनुहुन्छ। सन् १९८९ देखि उहाँले सरदर ३५०० मिटरको उचाइ रहेको हिमाली बाटोमा गाडी चलाउँदै आउनुभएको छ।
छेमि डोर्जीले हुलाक वितरण गर्ने क्षेत्रको उचाइ धेरै हुनुका साथै बाटोको अवस्था पनि जटिल छ। धेरै पहाड पार गर्नुका साथै साँघुरो बाटो भएका हुनाले निकै खतरा छ। बाटोमा एउटा छ्युअरशान नामक पहाड छ। यो राजमार्ग ५०५० मिटरको उचाइमा रहनुका साथै यहाँको सबैभन्दा साँघुरो भाग ४ मिटरभन्दा कम रहेको छ। यो सछ्वानबाट तिब्बतसम्मको राजमार्गको सबैभन्दा खतरनाक भाग हो। हरेकपटक छेमि डोर्जीले त्यहाँ गाडी चलाउँदा ज्यादै ध्यान दिनुहुन्छ। यद्यपि यस्तो अवस्थामा गाडी चलाउनुपरे पनि छेमि डोर्जीले कहिल्यै आफ्नो कार्य छोड्न खोज्नुभएन। उहाँको विश्वासमा हुलाक पत्र रहेसम्म हुलाक गाडी चलाउनुपर्छ र गन्तव्यमा पुर्याउनुपर्छ।
नियममा उहाँले हरेक बिहान ६ बजेदेखि काम सुरू गर्नुपर्छ। तर दिउँसोको वितरणलाई ढिलो नगर्नका लागि छेमि डोर्जीले बिहानसबेरै ३ बजे प्रस्थान गर्दै मध्यान्हअघि गन्तव्य पुग्ने गर्नुहुन्छ। न्यूजपैपर, खाद्यन्न, इन्टर्नेटबाट किनेका सामग्री वा एउटा सानो पोस्टकार्ड भए तापनि हुलाक गाडीबाट पठाइनुपर्छ।
“करिब ३० वर्षदेखि यो हुलाक पठाउने बाटो एकल र कठिन छ। तर यो मेरो छनौट हो। कहिल्यै पछुताएको छैन। ” छेमि डोर्जीले भन्नुभयो।
बाटोमा छेमि डोर्जीले जन्मथलोको ठूलो परिवर्तन पनि अनुभव गर्नुभएको छ। सन् २०१७ सेप्टेम्बरदेखि छ्योअरशान सुरूङ सञ्चालन भएको छ। सोहि दिन छेमि डोर्जीको हुलाक गाडी सुरूङ पास गर्ने पहिलो गाडी हो। पहिले खतराजन्य पहाडी क्षेत्रमा २ घण्टा भन्दा बढी समय लाग्ने ठाउँमा हाल सुरूङबाट १० मिनेटमा पार गर्नसकिन्छ।
“पहिला मैले चलाउने हुलाक गाडी ४ टनको गाडी थियो। प्रत्येक दिन एकपटक मात्रै हुन्थ्यो साथै पूर्ण पनि थिएन। हाल प्रत्येक दिन ४ वटा १२ टनको हुलाक गाडी छन् साथै सबै पूर्ण छन्।” छेमि डोर्जीले चर्चा गर्नुभयो। हुलाक बाटोमा लाग्ने समय कम हुनुकासाथै स्थानीय विकासको बाटो व्यापक बनेको छ। पहिले अधिकाँश न्यूजपैपर र चिट्ठी पहाडमा पठाउन र त्यहाँबाट बाहिर पठाउन ज्यादै कम थियो। हाल पठाउने सामान बढ्नुका साथै पहाडी क्षेत्रबाट बाहिर पठाउने उत्पादन पनि बढेको छ। छेमि डोर्जीहरूको हुलाक गाडीले स्थानीय विशेषतायुक्त उत्पादनलाई पहाडबाट बाहिर पठाएर तिब्बती सर्वसाधारणलाई धनी बनाउने पुल बनेका छन्।