सन् 1969 को जनवरीमा 16 वर्ष भन्दा कम उमेरका सी चिन फिङ आफ्नो झोलाहरू प्याक गरेर उत्तरी शान्सीको ल्याङच्याङह जानुभयो। उहाँको आमा छि सिनले उहाँको लागि एउटा झोला सिलाउनुभयो जसमा तीनवटा रातो शब्दहरू थिए: आमाको हृदय। हातको हत्केला भन्दा थोरै ठूलो झोला, आमा र बच्चा बीचको बन्धनको साक्षी देखेको छ।

"त्यसबेला हाम्रा बच्चाहरू जताततै मितव्ययी थिए।" छि सिनले आफ्नो श्रीमान् सी चौङ स्युनको सम्झनामा "चौङ स्युङ, म तपाईंलाई मुस्कानसहित लामो यात्रामा पठाउनेछु" लेखमा यस्तो लेख्नुभयो।

"म जन्मिएदेखि, म मेरो आमाबाबुसँग अठ्चालीस वर्षदेखि छु，मेरो आमाबाबुप्रतिको बुझाइ मेरो आमाबाबुप्रतिको भावना जस्तै हो, जुन समयसँगै गहिरो हुँदै गयो।" सन् 2001 म सी चिन फिङले एउटा पत्रमा यस्तो लेख्नुभयो। उहाँको विचारमा परिवार जीवनको पहिलो कक्षाकोठा हो र अभिभावक बालबालिकाका पहिलो शिक्षक हुन्।

छि सिनले आफ्नो छोराले काममा आफूलाई समर्पित गर्ने र "भारी बोझ" को हेरचाह गर्ने आशा राख्नुभयो।  सी चिन फिङले आफ्नी आमाको अपेक्षा कहिल्यै बिर्सनुभएन। उहाँको आफ्नै शब्दमा, उहाँले गर्ने सबै कुरा "जनताको हितमा" मा आधारित छ, "मानिसहरूलाई माया गर्नुहोस् जस्तै आफ्नो आमाबुबालाई माया गर्नुहुन्छ, जनताको हित खोज्नुहोस्, मानिसहरूलाई राम्रो जीवनको लागि नेतृत्व गर्नुहोस्।"

एउटा परिवार सबैभन्दा सानो देश हो र देश दशौं हजार परिवार हो। सी चिन फिङले जनतालाई सधैं आफ्नो हृदयमा उच्च स्थानमा राख्नुभएको छ, उहाँले जनता र "आमाको हृदय" लाई साँच्चै आशा दिने गर्नुहुन्छ।