दश वर्षअघि प्रजातान्त्रिक गणतन्त्र कङ्गोका एक युवा मुइशा चिकित्सा पढ्न अफ्रिकाबाट चीन आएका थिए। विगतका वर्षहरूमा धेरै चिनियाँ चिकित्सकहरूले विदेशमा स्थानीय विरामीहरुलाई सहायता दिएको कुराबाट उनी प्रभावित छन्।

मैले सडकमा हजारौँ गाडीहरु देखेँ। मैले विकास भइरहेका शहरहरु देखेँ। मैले करोडौँ परिवारहरुमा बत्ती बलिरहेको देखेँ।

प्रजातान्त्रिक गणतन्त्र कङ्गोका विद्यार्थी मुइशा भावविभोर भएर “चन्द्रमाको किरणमा रहेको चीन” शीर्षकमा कविता पढ्दै छन्। अहिले मुइशा चिनियाँ चिकित्सा विश्वविद्यालयको डाक्टर डिग्रीमा अध्ययनरत विद्यार्थी हुन्। उनलाई आफ्नो चिनियाँ नाम मु यिङ श्योङ धेरै मन पर्छ। आफ्ना बुवाको प्रभावमा उनी चीनमा पढ्न आएका हुन्।

पूरानो इतिहास तथा आकर्षक संस्कृति भएको चीन एउटा सभ्य मुलुक भएको मेरा बुवाले मलाई बताउनुभएको थियो। त्यसका अतिरिक्त, दिन प्रतिदिन चीनको छिटो विकास हुँदै छ। उच्च माध्यमिक विद्यालयबाट स्नातक भएपछि चीनमा निरन्तर रुपमा पढ्ने हो भने धेरै ज्ञान सिक्न पाउने उहाँले मलाई बताउनुभएको थियो।

मु यिङ श्योङले चिनियाँ चिकित्सा विश्वविद्यालयमा करिब १० वर्षदेखि अध्ययन गर्दै छन्। उनले सहपाठीहरुसँग अफ्रिकामा कहिल्यै पनि नपरेको ठूलो हिउँ देख्नुका साथै शिक्षकको घरमा वसन्त चाडको साङ्गीतिक गाला हेर्दै च्याउच खाएका छन्। यी सबै कुरा उनको न्यानो सम्झना हो। उनी चीनको अस्पतालमा इन्टर्नशिप गर्दैगर्दा चिनियाँ विरामीहरुले उनको प्रशंसा गर्दै “यिङ श्योड् डाक्टर अर्थात बहादूर डाक्टर” भनेका थिए।

हरेक पटक मैले भ्याएसम्म विरामीहरुको उपचार गरेको थिएँ। मैले उनीहरुको स्थिति राम्रोसँग हेरेर निष्ठापूर्वक विश्लेषण गरेको थिएँ। एक पटक एक विरामीले हाँसेर मलाई भनेका थिए, मेरो आफन्तभन्दा पनि यिङ श्योड् डाक्टर विवेकशील छन्। विरामीहरुले मलाई स्वीकार गरेको कुराबाट मलाई चित्त बुझेको थियो।

मु यिङ श्योङको आँखामा साँचो “यिङ श्योङ डाक्टर” विदेशमा स्थानीय विरामीहरुलाई सहायता दिने चिनियाँ डाक्टरहरु हुन्।

सन् २०२१ को मे २१ तारिख मु यिङ श्योङले एक सय वर्षीय डाक्टर थाई स खुनको हेरचाह गरेका थिए।

थाई स खुनज्यू पनि चिनियाँ चिकित्सा विश्वविद्यालयबाट स्नातक गर्नुभएको थियो। उहाँ मेरा दाजु हुनुका साथै मेरो आदर्श तथा मनमा रहेका बहादूर हुनुहुन्छ। सन् १९६४ मा उहाँले टान्जानियालाई सहायता दिने चिनियाँ चिकित्सक टोलीमा भाग लिनुभएको थियो। चीनका पूर्व प्रधानमन्त्री चौ अन लाइले अफ्रिकाको भ्रमणको अवधिमा चिनियाँ चिकित्सक टोलीसँग भेटघाट गर्नुभएको थियो। टान्जानियालाई सहायता दिएको अवधिमा उहाँहरुले स्थानीय विरामीको उपचार गर्नुका साथै स्थानीय चिकित्सकहरुलाई तालिम दिनुभएको थियो।

थाई स खुनले सुनाएको एउटा कथाबाट मु यिङ श्योङ धेरै प्रभावित भएका छन्।

तत्कालीन अवधिमा हामीले टान्जानियामा एक पक्षाघात भएको विरामीलाई भेट्यौँ। स्थानीय चिकित्सकहरुले उनको रोगको उपचार गर्न सकेका थिएनन्। तथापि चिनियाँ चिकित्सकहरुले उनको निदान गरेपछि उनी निको हुन सक्ने ठहर गरेका थिए। उनलाई दुई सय भन्दा बढी पटकको एक्युपन्क्चर गरिएपछि उनी अन्त्यमा हिँड्न सकेका थिए। अस्पतालबाट डिस्चार्ज हुँदा उनी गदगद भएर रोएका थिए। उनले थाई स खुनको हातलाई समातेर भनेका थिए, “म एक गरिब किसान हुँ, चिनियाँ चिकित्सक नभएको भए म उभिन सक्दिँनथेँ”। यस्तो वास्तविक कथा सुनेपछि म निकै प्रभावित भएको थिएँ।