स्वदेश र विदेशको ठूलो विरोधका बावजुद अगष्ट २४ तारिख जापानले फुकुसिमा आणविक दूषित पानी समुद्रमा फाल्न थालेको छ। यो गतिबिधि ३० वर्षसम्म लाग्नेछ। यसअघि मानिजातिले यति लामो समयसम्म समुद्रतिर यति ठूलो मात्राको आणविक दूषित पानी फालेका थिएनन्। रेडियोधर्मी पदार्थको निक्षेप प्रभाव भएकाले त्यसबाट कति र कस्तो भयंकर प्रभाव हुनेछ भन्ने बारेमा कसैलाई पनि थाहा छैन। सन् २०२३ अगष्ट २४ तारिखलाई समुद्री वातावरणको प्रकोप दिवसको रूपमा राखिनेछ।

वास्तवमा आणविक दूषित पानी समुद्रमा फाल्नु नै एक मात्र छनोट होइन। थाहा भएअनुसार, जापानी विशेषज्ञले पाँचवटा विभिन्न कार्यक्रम उठाउनुभएको थियो कि भूमिगत इन्जेक्सन, सागर डिस्चार्ज, स्टिम डिस्चार्ज, हाइड्रोजन डिस्चार्ज र भूमिगत दफन। जापान सरकारले आर्थिक लागतको निहुँमा सबैभन्दा कम लागत र सबैभन्दा ठूलो हानिको साथ समुद्री डिस्चार्ज विधि छनौट गरेबाट उसको स्वार्थ र उदासीनता पूर्ण रूपमा प्रदर्शित भएको छ।

यसले जापानका लागि मत्स्य पालन र पर्यटन उद्योगमा सबभन्दा ठूलो प्रभाव पार्नेछ। जापानले ताजा समुद्री वस्तु र सुन्दर समुद्र तटबाट विश्वमा नाम कमाएको छ तर आणविक दूषित पानी समुद्रमा फालेबाट विश्वको चिन्ता बढ्नेछ। त्यसबाट स्थानीय अर्थतन्त्रलाई नकारात्मक प्रभाव पार्नेछ।

यसबाहेक तटीय मुलुकहरू र विश्वको वातावरणलाई पनि प्रभाव पार्नेछ। जर्मन समुद्री विज्ञान अनुसन्धान संस्थानका अनुसार, फुकुशिमाको तटमा संसारको सबैभन्दा बलियो समुद्री धारा छन्, डिस्चार्ज भएको मितिदेखि ५७ दिन भित्र यो रेडियोधर्मी पदार्थ प्रशान्त महासागरका अधिकांश भागमा फैलिने छ। ३ वर्षपछि अमेरिका र क्यानाडामा आणविक प्रदूषणको प्रभाव पर्नेछ र १० वर्षपछि विश्वका सबै समुद्रमा फैलिनेछ। यो अपरिहार्य छ कि सारा विश्व रेडियोधर्मी पदार्थद्वारा प्रभावित हुनेछ।

ती प्रभावबारे जापानले पक्कै थाहा पाएको छ तर अझै पनि आफ्नो बाटो लाग्ने जिद्दी गर्दै अरुलाई हानि गर्ने र आफ्नो फाईदा नहुने बाटो रोजेको छ। जापानले तथ्यहरूको सामना गरी विज्ञानलाई मान्यता दिएर जनमतको आधारमा समयमै वर्तमान गतिबिधि रोक्न र विपत्तिलाई रोक्न सक्ने आशा छ।