सन् २०२० सिन्च्याङ युगुर स्वायत्त प्रदेशीय करामाय शहरी वुअरह बस्तीले  “किसानको हैसियतमा कुनै अपरिवर्तित, घरजग्गाको योग्यता अधिकार अपरिवर्तित र सामूहिक आय वितरणको अधिकार अपरिवर्तित” आधारमा पहिला खाली घरजग्गामा विशेषतायुक्त होम्स्टे समूहको निर्माण गर्नथालेको छ। जसबाट क्रमशः खानपान गर्ने, आराम गर्ने र बस्ने, मनोरञ्जन गर्ने, व्यापार गर्ने लगायत एकिकृत पर्यटन क्षेत्रको निर्माण गरिएको छ। त्यसका साथै वुअरह बस्तीले ग्रामीण जीवनको गुणस्तर माथि उकास्ने लक्ष्यमा प्रदूषण तथा फोहोरको व्यवस्थापन, घरआवारको सुधार, आधारभूत प्रबन्धको निर्माण आदि कार्य पनि गरेको थियो। सन् २०२१ वसन्तमा वुअरह बस्तीका ३६२ परिवारहरू आधुनिक भवन फङस्याङ समुदाय र  सामूहिक सेवानिवृत्ति केन्द्रमा सारेका छन्।

फङ स्याङ समुदायको बासिन्दा एनिवार काकाले दिनुभएको जानकारीअनुसार, फङ स्याङ समुदायको निर्माणपछि उनीहरू नयाँ आवासमा बसेका थिए। आवासको आधारभूत सजावट पूरा भयो। विभिन्न परिवारले आ-आफ्नै जातीय विशेषता र रीतिरिवाजबमोजिम आवासको अझ बढी सजावट गरेका थिए।

हाल फङस्याङ समुदायको आवासमा जसले प्रवेश गरेपनि टेलिभिजन, फ्रिज, वाशिंग मेशीन लगायत सबै आधारभूत विद्युतीय उपकरणहरू छन्। सफा भान्छा कोठामा ग्याँस चुल्हो, चिम्नी, माइक्रोवेभ ओभन र विविध खानपानका भाँडाकुँडाहरू पनि उपलब्ध छन्। धेरै आवासको ढोकानजिकै भित्तामा एउटा फोटो टाँसिएको छ। उक्त फोटोमा यो परिवार बसोबास भएको पहिलो तथा अहिले आवासको तुलना देखिएको छ। उक्त फोटोबाट स्थानीय पशुपालक तथा किसानको बसोबास अवस्थामा ठूलो परिवर्तन प्रत्यक्ष रूपमा देखाइएको छ।

पशुपालक तथा किसानहरू बाहिर जाँदा लिफ्टको प्रयोग गर्नुका साथै घरमा विद्युतीकृत जीवन बिताएका छन्।

केही बुढापाकाहरू पहिले बसेको ठाउँ छोड्ने इच्छुक छैनन्। त्यसैले उनीहरू आफ्नै इच्छाअनुसार हाइथाङ सामूहिक सेवानिवृत्ति केन्द्रमा सरेका छन्।

हाइथाङ सामूहिक सेवानिवृत्ति केन्द्रमा एक-अर्को आँगनबाट गठित हुन्। हरेक आँगनमा २/३ आवास छन्। बुढापाकाहरू आफैँले छिमेकी छानेर एउटै आँगनमा बस्छन्। आँगनमा सानो खेती पनि बाँकी छ। उनीहरू पुरानो बानी अनुसार सानो खेतबारीमा खुर्सानी, साग आदि रोपेका छन्। 

हरेक विदामा वृद्धवृद्रधाका छोराछोरीहरूले आफ्नो परिवारको विशेषतायुक्त खाना लिएर हाइथाङ सामूहिक सेवानिवृत्ति केन्द्रको सार्वजनिक भवनमा भोजभतेर गरेका छन्। कति रमाइलो र आरामदायी जीवन छ, हैन त?