भारतका शिक्षक विवेक मनि त्रिपाठी १२ वर्षदेखि चीनमा बस्दै आउनुभएको छ। चीनमा स्नातकोत्तर तथा डाक्टर डिग्री प्राप्त गरेपछि किन निरन्तर रुपमा उहाँ चीनमा बसेर शिक्षण कार्य गर्नुभएको छ? उहाँले कस्तो चीन देख्नुभएको छ?

विवेक मनि त्रिपाठी भारतको उत्तरी भागमा रहेको विहार प्रदेशबाट आउनुभएको हो। अहिले उहाँ क्वाङ तोङ विदेशी भाषा तथा विदेशी व्यापार विश्वविद्यालयमा हिन्दी भाषा पढाउँदै हुनुहुन्छ। उहाँको चिनियाँ नाम च ह्वै हो, त्यसको अर्थ बुद्धिमान तथा प्रतिभाशाली हो।

हिन्दी भाषामा विवेकको अर्थ बुद्धिमान हो। बुद्धिमानलाई चिनियाँ भाषामा च ह्वै भनिन्छ। त्यसैले मेरा चिनियाँ गुरुले मलाई च ह्वै भन्ने चिनियाँ नाम दिनुभएको हो।

चीनबारे च ह्वैमा सबैभन्दा पुरानो छाप भनेको उहाँका बुवाले सुनाउनुभएको थाङ वंशका महाभिक्षु स्वयन चाङको कथा हो।

सानो बेलामा मेरा बुवाले मलाई सधैँ चीनका महाभिक्षु स्वयन चाङको कथा सुनाउनु हुन्थ्यो। त्यसैले स्वयन चाङको कथाप्रति मेरो चासो थियो। भारतको विहार प्रदेशमा एउटा नालान्दा मन्दिर तथा विश्वविद्यालय छ, ‌प्राचीन कालमा महाभिक्षु स्वयन चाङले भ्रमण गर्नुभएको थियो। त्यहाँ उहाँले संस्कृत तथा भारतीय संस्कृतिको अध्ययन गर्नुभएको थियो। उहाँले भारतबाट ६०० भन्दा बढी शास्त्रीय ग्रन्थ लिएर चीन फर्कनुभएको थियो।

बाल्यकालदेखि चीनप्रति ठूलो चासो भएका च ह्वैले भारतको विश्वविद्यालयमा पढ्दा चिनियाँ भाषालाई आफ्नो मुख्य विषय छान्नुभएको थियो। त्यसपछि उहाँले चीन आएर चिनियाँ भाषाको स्नातकोत्तरको अध्ययन गर्नुभयो। उहाँले हाँस्दै भन्नुभयो,

स्नातक उपाधिका निम्तिको पढाइमा मैले चिनियाँ भाषालाई आफ्नो मुख्य विषय छानेको थिएँ। तत्काल मेरा बुवालाई चित्त बुझेन। किनभने मेरा बुवा संस्कृत सम्बन्धी प्राध्यापक हुनुहुन्छ, उहाँले मैले पनि संस्कृत छान्ने आशा गर्नुभएको थियो। अहिले मैले चिनियाँ भाषा सिकेपछि चीनमा हिन्दी भाषा पढाउँछु। मैले मेरा बुवालाई “बुवा तपाईँ हेर्नुहोस्, अहिले म हिन्दी भाषा सिकाउनुका साथै भारत र चीन बीचको सांस्कृतिक आदान-प्रदानलाई अघि बढाउन सक्छु”। अहिले मेरा बुवालाई धेरै चित्त बुझेको छ।