केही वर्षयता प्रत्यक्ष प्रसारण मञ्चको तीव्र विकासका साथसाथै धेरै युवाहरूले प्रत्यक्ष प्रसारणबाट सामान विक्री व्यवसाय छानेका छन्। उनीहरूले इन्टर्नेटमा प्रत्यक्ष प्रसारण गरेर जन्मथलो विशेषतायुक्त उत्पादन बेचेका छन्। शिगाचे शहरको वाङट्वीच्याबु इन्टर्नेटका एकजना युवा सञ्चालक हुनुहुन्छ।
वाङट्वीच्याबु तिब्बती भोकेसनल एण्ड टेक्निकल कलेजबाट स्नातक हुनुहुन्थ्यो। आर्थिक कठिनाइका कारण विद्यालयमा पढ्दा उहाँले पार्ट टाइम गर्नुभयो।
सन् २०२० मा स्नातक भएपछि वाङट्वीच्याबु ई-वाणिज्य व्यवसायमा प्रवेश गरेर टिकटकमा आफ्नो प्रत्यक्ष प्रसारण सुरू गर्नुभएको छ। उहाँले दही, याकको मासु, सातु र घिउ आदि तिब्बती विशेषतायुक्त उत्पादनको विक्री गर्नुभएको छ। त्यसका लागि उहाँले फोटोग्राफी, कला, ई-पसलको सञ्चालन आदि कोर्स सिक्नुभएको छ।
“ई-वाणिज्य आशाजनक व्यवसाय हो।” सुरूमा वाङट्वीच्याबुले आशावादी रूपमा भन्नुभयो।
पहिलोपटक प्रत्यक्ष प्रसारणका लागि उहाँले हरू धेरै सञ्चालकको भिडियो हरेर सिक्नुभयो। “यद्यपि राम्ररी तयारी गरे तापनि पहिलोपटक प्रत्यक्ष प्रसारणमा मलाई धेरै तनाव भएर कुराकानी गर्न सक्दिनथेँ।”
पहिलोपटक प्रत्यक्ष प्रसारणको उपलब्धि त्यति राम्रो नभए तापनि वाङट्वीच्याबु निरुत्साहित हुनुभएन। साप्तहिक रूपमा २/३पटक प्रत्यक्ष प्रसारण जारी गर्नुभएको छ। साथै उहाँले दैनिक जीवनसित अनुकुल केही रमाइला भ्लगहरू पनि बनाउनुभएको छ।
क्रमशः २ वर्षसम्म वाङट्वीच्याबुको प्रत्यक्ष प्रसारणले २० हजार दर्शकलाई आकर्षित गरेको छ। झन् झन् बढी ग्राहकले उत्पादनको भाउ र किन्ने तरिका सोधेका छन्। “बिक्री राम्रो भएको समयमा एक दिनमै १० हजार युआनको सामान बेच्न सक्छु।” वाङट्वीच्याबुले भन्नुभयो।
हाल प्रत्येक वर्ष वाङट्वीच्याबुलले प्रत्यक्ष प्रसारणमार्फत् ५/६ लाख युआन कमाउन सक्नुहुन्छ। बिक्री व्यस्त सिजनमा उहाँले हरेक दिन ५०० युआनको मजदूरीबाट ३/५ जनालाई भाडामा लिनुभएको छ।
“मेरो लक्ष्य प्रत्यक्ष प्रसारणबाट सामानको बिक्री मात्र होइन, अझ व्यापक बिक्री मञ्चको स्थापना पनि हो। जसबाट तिब्बतको विशेषतायुक्त उत्पादन प्रचार गर्नुका साथै अझ बढी सर्वसाधारणको रोजगारी दिएर ग्रामीण पुनर्त्थानमा आफ्नो शक्ति दिनसकिन्छ।”
