देवता फु यीले आगोको फाइदा बारेमा जानकारी हासिल गर्न सफल भएका तिनै जवानलाई राति सपनामा भने: तिमी बसेको स्थानदेखि धेरै टाढा पर्ने श्वै मिन नामक मुलुकमा आगो छ। तिमी त्यहाँ जाउ र आगो ल्याएर आउ।
त्यो जवान धेरै दु:ख-कष्ट झेल्दै अन्त्यमा श्वै मिन पुग्यो। तर त्यहाँ कतै आगो देखेन। त्यहाँ त दिन र रात पनि छुट्याउन सकिंदैनथ्यो। उ निराशा भएर एउटा "श्वै मु" नामको रुखमुनि बसेर आराम गरिरहेको बेला उसका आँखा अगाडि उज्यालो देखियो। उसले "श्वै मु" नामको त्यस रुखमा एउटा ठूलो चराले आफ्नो कडा चुच्चाले रुखमा भएका किरा खाइरहेको देख्यो। उसले त्यस चराको चुच्चो रुखमा ठोक्किँदा आगाका झिल्का आएको पनि देख्यो। उसले तुरुन्तै "श्वै मु" नामक त्यस रुखका केही हाँगा लियो र एउटा हाँगाले अर्को हाँगामा रगडेपछि धुवाँ निस्क्यो र आगो पनि निस्क्यो।
त्यसपछि त्यो जवान आफ्नो जन्मथलोमा आगो लिएर फर्क्यो। अब मानिसहरुले जाडो र डरका बीच बाँचिरहनु परेन। त्यहाँका मानिसहरुले त्यस जवानलाई नायक बनाए र उसलाई "श्वै रन" भन्नथाले। "श्वै रन्"को अर्थ आगो ल्याउने मानिस हो।
1 2
