न्यौ लाङ्ग र च न्युको कथा

यो कुरा सुनेर न्यौ लाङ्गले खुशी भएर भन्यो：बरु तिमी मसँग विवाह गर्छ्यौ कि? हामी सँगसँगै जिवन विताउँला, दु:ख-सुख गरेर बाँकी जीवन बिताउँला। च न्युले सहमति जनाइन्। त्यस दिनदेखि तिनीहरु दुबै दम्पति एक-अर्कालाई सहयोग गर्दै सुखमय जीवन बिताउनथाले।

केही वर्षपछि तिनीहरुले एउटा छोरो र एउटी छोरी पाए।

एक दिन आकाशमा कालो बादल देखियो र हुरी-बतास आयो। त्यसपछि दुइजना सैनिक-देवता तिनीहरुको घरमा पुगी न्यौ लाङ्गलाई भने: स्वर्गका सम्राट थिएन ति च न्युका बाज्ये हुनुहुन्छ। थिएन तिले च न्युलाई बितेका केही वर्षमा धेरै खोज्नु भयो। ती दुइजना सैनिक-देवताले सम्राट थिएन तिको आदेशअनुसार च न्युलाई लिएर आकाशतिर लागे।

दुइजना साना छोरा-छोरीलाई छोडेर आकाशतिर लागेकी च न्युलाई देखेर न्यौ लाङ्गलाई साह्रै दु:ख लाग्यो। तर आफू भने देवता होइन, कसरी जाने？

त्यस बेला त्यसै बूढो गोरुले भन्यो：तपाईंले मलाई मारेर मेरो छाला ओढेपछि आकाशको दरबारमा च न्युलाई खोज्न जानसक्नुहुन्छ। न्यौ लाङ्गले त्यो बूढो गोरुको कुरा मानेन। तर अरु कुनै पनि उपाय पनि त थिएन। उसले साह्रै दु:खी हुँदै गोरुले भनेजस्तै गर्‍यो।

न्यौ लाङ्गले बूढो गोरुको छाला ओढेर साना छोरा-छोरीलाई डोकामा बोकेर स्वर्गको दरबारतिर उड्यो। सम्राट थिएन ति लगायत आकाशका सबै देवताहरु गरिब न्यौ लाङ्गलाई हेला गर्थे। सम्राट थिएन तिले न्यौ लाङ्गलाई च न्युसँग भेट्न अनुमति दिनुभएन।

तथापि सम्राट थिएन तिले न्यौ लाङ्गलाई च न्यूलाई एक छिनका लागि भेटगर्न स्वीकृति दिनुभयो। त्यसपछि थिएन तिले फेरि च न्युलाई अर्कै ठाउँमा लैजान आदेश दिनुभयो। न्यौ लाङ्ग दुइजना छोरा-छोरीलाई साथमा लिएर च न्युको पछाडी दौडे। तर न्यौ लाङ्गलाई रोक्नका लागि रानीले न्यौ लाङ्ग र च न्यु बीच एउटा फराकिलो नदि बनाउनु भयो। त्यस दिनदेखि न्यौ लाङ्ग र च न्यु नदीका दुइ किनाराबाट एकले अर्कालाई हेर्न मात्र पाउँछन्। चिनियाँ पात्रो अनुसार, हरेक वर्षको सातौं महिनाको सातौं दिनका दिन मात्रै यस दम्पतिलाई भेट्न दिइन्छ। यस बेला हजारौंको संख्यामा निलकण्ठ चरा नदीको किनारामा आई एउटा लामो पूल बनाउँछन र न्यौ लाङ्ग तथा च न्युको फेरि मिलन हुन्छ।