चीनमा भएको मरुभूमिको कूल क्षेत्रफलको दुइ तिहाइ भाग सिंग च्यांगमा पर्दछ। तीमध्ये था ख ला मा कान् मरुभूमिको क्षेत्रफल 3 लाख30 हजार वर्गकिलोमिटर छ, जुन चीनको सबैभन्दा ठूलो मरुभूमि हो र विश्वको दोस्रो ठूलो चल्ती मरुभूमि पनि हो। चुन् क र उपत्यकामा पर्ने गु र बान् थुन् गु थ मरुभूमिको क्षेत्रफल 48 हजार बर्गकिलोमिटर छ जुन चीनको दोस्रो ठूलो मरुभूमि हो। सिंग च्यांगका मरुभूमिमा पर्याप्त तेल, प्राकृतिक ग्याँस र खनिज पदार्थका भण्डार छन।

         सिंग च्यांमा भएका हिमालय र रुखहरु झैं ठिङ्ङ उभिएका हिम-चुचुराबाट ठूलो हिम नदी झरेको छ। त्यो प्रकृति प्रदत्त "ठोस जलाशय" हो। सिंग च्यांगको प्रति व्यक्ति औसत पानीको स्रोतको परिमाण चीनको अग्र स्थानमा परेको छ।

          दुइ हजार वर्षभन्दा अघि एकीकृत, बहु-जातीय मुलुक सिंग च्यांग चीनको एक भाग थियो। इसा पूर्व 60 मा हान् राज-वंशले सि यु शहरलाई नगरपालिका घोषित गरेको थियो। सिंग च्यांग सि हान सत्ताको प्रत्यक्ष अधीनमा परेको थियो। त्यसको परिधिमा हालको बा र ख शा ताल र फा मि र क्षेत्र समावेश छन्। त्यसपछिका एक हजार वर्षको अवधिमा सिंग च्यांग क्षेत्रले सधैं नै चीनको केन्द्रीय सरकारसँग अधिनस्थ सम्बन्ध कायम राख्दैआएको छ। सिंग च्यांगको स्थानीय शासन व्यवस्था सञ्चालन गर्नका लागि त्यस बेलाको केन्द्रीय सरकारले प्रशासनिक संस्थाको स्थापना गरेको थियो।

          आजभन्दा तीन सय वर्ष अघिको छिंग राज्य वंश कालमा केन्द्रिय सरकारले पूरै सिंग च्यांग क्षेत्रको शासन व्यवस्था सञ्चालन गर्नका लागि सिंग च्यांग इ लिको व्ही युआन् शहरमा इ लि जनरलको नियुक्त गरेको थियो। सन् 1884 मा सिं‍ग च्यांगलाई प्रान्तको मान्यता दिइयो। जसले गर्दा त्यो र भित्री चीनका अरु विभिन्न प्रान्तहरु बीचको सम्बन्ध अरु बढी घनिष्ट हुनगएको छ।

           सन 1949 को सेप्टेम्बरमा सिंग च्यांगको शान्तिपूर्ण मुक्ति भएको थियो। र सोही वर्षको अक्टोबर एक तारिखका दिन जन-गणतन्त्र चीनको स्थापना भएको थियो। चीनका अन्य प्रान्तहरु झैं सिंग च्यांग चीनको एक जातीय स्वायत्त अधिकारयुक्त प्रान्त स्तरीय प्रशासनिक क्षेत्र बनिसकेको छ।