श्री लु तुङ्ग चको पुरानो माटाका भाँडाकुँडाको संग्रहालय वर्तमान चीनको माटाका भाँडाकुँडाको क्षेत्रमा सबभन्दा व्यवसायिक र सबभन्दा धेरै बस्तुहरुयुक्त व्यक्तिगत संग्रहालय हो। त्यहाँ राखिराखिएका बस्तुहरुमा चार/पाँच हजार सालअघिका रङ्गीबिरङ्गी माटाका भाँडाहरुदेखि सन् दशौँ शताब्दीका थाङ्ग राज्य वंशका माटाका बस्तुहरु पनि छन्। तीन ठूलो भागमा विभाजित भएका तीन हजारभन्दा बढी साँस्कृतिक पूरातात्वीक सामग्रीहरु छन्। ती तीन हजारभन्दा बढी साँस्कृतिक पूरातात्वीक सामग्रीहरुबाट चीनको झण्डै सम्पूर्ण माटाको बस्तुको इतिहास देख्न पाइन्छ।

       सन् 1997 सालमा चीनमा पहिलो पटक चारवटा व्यक्तिगत संग्रहालय देखा परेका थिए। श्री लु तुङ्ग चको संग्रहालय चाहिं तिनीहरुमध्येको एक हो। त्यसबेला उहाँका माटाका बस्तुहरुलाई देखेर संग्रहालय क्षेत्रका विशेषज्ञहरुलाई निकै अचम्म लाग्थ्यो। त्यसबेलाको अवस्थाको सिंहावलोकन गर्दै उहाँ भन्नुहुन्छः

       हामीले सो संग्रहालय खुलेलगत्तै धेरै प्रसिद्ध विशेषज्ञहरु आउनुभएकोमा म गदगद भएँ। त्यसबेला मेरो उमेर पैंत्तीस वर्ष मात्र थियो। एकजना जवानले स्थापना गरेको यो संग्रहालय यत्ति व्यवसायीकरणको प्रदर्शनी छ र मेरो विशेषतायुक्त व्यवसायिक सिद्धान्त छ भन्ने कुराहरु चाहिं उहाँले आफ्नो मनमा चिताउनु भएको थिएन। हो， साँच्चि नै हो ，यो त सजिलैसित यस्तै खालको संग्रहालयको स्थापना गर्न सक्द‍ै सकिँदैन।

       श्री लु तुङ्ग चका अमूल्य माटाका बस्तुहरु र व्यवसायिक सिद्धान्तहरु चीनको परम्परागत संस्कृतिप्रति लिनुहुँदै आएको रुचीबाट आएका र कट्टर भएर कायम राख्नुहुँदै आएको मिजासबाट आएका हुन्।

       विगत शताब्दीको सत्तरीऔँ दशकको अन्तमा झण्डै सबै चिनियाँ युवा－युवतीहरुले परीक्षणबाट विश्वविद्यालयमा भर्ना गरेर आआफ्नो परिकल्पनालाई पूरा गर्दथे। तर मुटुको व्याथाले गर्दा श्री लु तुङ्ग चले विश्वविद्यालयमा पढ्न पाउनुभएन। यस कुराले उहाँको दिमागमा ठूलो प्रहार परेको थियो। बालक हुँदा उहाँलाई साहित्य र कला पनि मन परेको थियो। अब के गर्ने？अन्तमा उहाँले मेहनेत गरी आत्म पढाइमार्फत आफ्नो परिकल्पनालाई पूरा गर्न निर्णय गर्नुभएको थियो। उहाँ भन्नुहुन्छः

       म बाहिरबाट हेर्दा कम्जोर र कोमल देखिन्छु। तर मेरो मनोभावना एकदमै बलियो र दृढ छ। संक्षेपमा भन्ने हो भने यस्तै अवस्थमा म स्वयम आफैले निकै महनेत गरी पढ्ने， शिक्षक शिक्षिकासित भेट्ने र निरीक्षण गर्ने आदि कामकाजहरु गर्दथें। अहिले पहिलेका अवस्थाभन्दा सजिलो छ। तर वास्तवमा पहिलेको अवस्था कति गाह्रो थियो भन्ने कुरा एक-दुई कुराले व्यक्त गर्न सक्दिनं। यदि दृढ मनोभावना थिएन भने आजका नतीजाहरु त प्राप्त गर्न सकिँदैनथ्यो।

       सक्दो प्रयास गर्ने क्रममा श्री लु तुङ्ग चले चीनका प्रसिद्ध अक्षर लेख्ने कलाकार औयाङ्ग जुङ्गश， चित्रकार र कविवर स्याउ लाओ आदि आदि धेरै नामी कलाकारहरुसित चिनापर्ची गर्नुभएको थियो। उहाँहरुको निर्देशन वा पढाइमा श्री लु तुङ्गका अक्षर लेख्ने कृति र साहित्यिक कृतिहरुले पटक पटक गरी पुरस्कारहरु पाउँथे। तर त्यसबेला उहाँको उमेर तेईस मात्र थियो। उहाँका श्रेष्ठ र उत्तम उपलब्धिहरुले गर्दा उहाँ चिनियाँ लेखक संघमा संलग्न हुनुभएको छ र पछि परीक्षणबाट उत्तिर्ण भएर चीनको सि पै तास्वे विश्वविद्यालय अर्थात् उत्तर पश्चिम विश्वविद्यालयको लेखक विभागमा सहभागी हुनुभयो।

       उक्त सि पै तास्वे विश्वविद्यालय चाहिं चीनको पश्चिम क्षेत्रमा पर्ने पल्लो शान सि प्रान्तको राजधानी सि आन नगरमा पर्दछ। श्रोतामित्र तपाईंहरुमध्ये केही साथीहरुलाई थाहा भइसकेको छ होला कि सि आन नगर चीनको इतिहासमा रहेका विविध राज्य वंशको राजधानी हो र यो चीनमा निकै प्रख्यात छ। त्यहाँ प्रशस्त सांस्कृतिक पुरातात्विक सामग्रीहरु छन्। श्री लु तुङ्ग च त्यहाँका अगाध सांस्कृतिक वातावरणप्रति आकर्षित हुनुहुन्थ्यो। झण्डै आफ्नै सबै शक्ति र समयलाई पुरातात्वीक सामग्रीहरुको संलकनमा लाग्नुभएको थियो।