
आजकाल चीनमा किताब पढ्नुको अर्थमा धेरै परिवर्तन भयो। प्राप्त पछिल्लो तथ्याङ्कअनुसार, चीनमा किताब पढ्नेहरुमध्ये पच्चीस प्रतिशतले डिजिडल उपायले पढाइलाई छान्ने गरेका छन्। डिजिडल प्रविधिको द्रूत विकासले चीनलाई किताब पढ्ने नयाँ युगमा लगेको देखिन्छ।
पैचिङ्गको एउटा प्राथमिक विद्यालयको चार कक्षामा पढ्ने विद्यार्थी चङ यी हुँ
"म इन्टरनेटमा ग्रीसको तीनटा चरण भन्ने किताब पढें र अन्य कथा एवम् प्राणीशास्त्रसम्बन्धी किताव पढेको छु। सामान्यतया एक घण्टासम्म नेटमा पढेपछि म डिजिडल किताबलाई एक चोटी सेभ गर्छु अर्को पटकका लागि। कहिलेकाहीं नेटमा किताब पढ्दा असन्तोष लाग्यो भने म नेटमा खोलिएका किताव पसलबाट कागजमा छापिने त्यसै किताब किन्छु।"

चङ यी हुँले आफूलाई इन्टरनेटमा किताव पढ्न मन पराएको मलाई बताईन्।
हालसम्म चीनमा इन्टरनेट प्रयोगकर्ताको संख्या बीस करोड भन्दा बढी पुगेको छ र इन्टरनेट प्रयोग गर्ने मोबाइलफोन ग्राहक संख्या पनि बढ्दै गएको देखिन्छ। यसै सिलसिलामा इन्टरनेटमा किताब अथवा लेख पढ्नु, मोबाइलफोनद्वारा पढ्नु तथा पढ्नका लागि बोक्न हुने प्रबन्धलगायतका विविध पढ्ने उपायहरु चीनका सर्वसाधारण विशेष गरी युवकहरुमाझ निकै लोकप्रिय छन्। माथि उल्लेखित चङ यी हुँ जस्तै गत शताब्दीको नब्बे दशकको अवधिमा जन्मेका नब्बे दशक पुस्ताहरुका लागि इन्टरनेटबाट सूचना तथा ज्ञान प्राप्त गर्नु उनीहरुको हुर्कने प्रक्रियासँगसँगै आएको दैनिक जीवनमा गर्ने कुरा बनेको छ।

केही समयअघि चीनमा प्रसिद्ध वेभसाइट सोहु डट कमको किताब पढ्नु च्यानलले किशोर-किशोरीका लागि गण्यमाण्य व्यक्तिबाट किताब सिफारिस गरिएको कार्यक्रम आयोजना गर्यो। कार्यक्रममा सामाजिक तथा वैज्ञानिकलगायतका क्षेत्रका विशेषज्ञले किशोर-किशोरीसँग अनुकूल भएका किताबहरुलाई सिफारिस गर्नुका साथै ती विशेषज्ञहरु आफ्नो हुर्केको प्रक्रियामा आफूलाई प्रभावित किताब पढेको अनुभव पनि बताए। सोहु डट कम अन्तर्गत किताब पढ्नु च्यानलका प्रमुख सम्पादक श्रीमती लीउ यीङले उक्त कार्यक्रमबारे जानकारी दिँदै भनिनः
"कार्यक्रमको अवधिमा हामीले किशोर-किशोरीलाई लक्षित गरी केही कार्यक्रमको आयोजना गर्यौं। किनभने उनीहरु किताब पढ्नेहरुमध्ये पढ्ने निहित शक्ति सबभन्दा ठूलो भएका हुन र पढ्ने बानी बसाल्नुपर्ने समूह पनि हो। उनीहरुलाई किताब सिफारिस गर्न हामीले उनीहरुलाई चिनजान गरेकी मनको कुरा आदान-प्रदान दिदी लु छिन तथा पैचिङ्ग विश्वविद्यालयका प्राध्यापक चाङ यी उलाई निमन्त्रणा गर्यौं। निर्धारित आधा घण्टासम्म चल्ने कार्यक्रम अन्तमा तीन घण्टासम्म लम्ब्यायौं। वास्तवमा यस्तो कार्यक्रम मानिसहरुलाई मन पर्छ। यसमार्फत पढ्ने क्रममा आ-आफ्नो खुशी, समस्या तथा अनुभवको साट्टासाट गरियो।"
(क्रमशः)
|