आजको  मुख्य पात्र चीनको पश्चिम भागको निन् स्या व्ही जातिय स्वायत्त प्रदेशमा बसोबास गर्ने मुस्लिम बूढा मा थिंग फूको परिवार छ । चालू वर्ष बूढा मा र आफ्नो परिवार नयां घरमा सरेको ठ्याक्कै दश वर्ष भयो । पछिल्ला दश वर्षदेखि बूढा माको परिवार र तत्स्थानका गाउँलेहरुसित मिलेर सुख्खा बालुवे भूमिलाई उर्वर खेत तुल्याएका छन् । गाउँघरमा बसे ता पनि उनीहरुको सम्पन्नतासित दांज्न नसक्ने भनी धेरै ठूला शहरका वासिन्दाहरुले पनि मानेका छन् । आज हामीहरु संगसंगै बूढा माको परिवारको कथा सुनौं ।

           चालू वर्ष चौहत्तर वर्ष पुगेका बूढा मा थिंग फूका पांचजना छोरा र दर्जनौं नाति-नातिनीहरु छन् । ती नाति-नातिनीहरुमध्ये कोहीले दक्षिण चीनदेखि उत्तर चीनसम्म ढुवानीको काम गर्दछन् । ती नातीहरुले सधैंजसो बज्यै र बाजेलाई दक्षिण चीनका फलफूल र निन् स्या बाहेकका स्थानको विशेष खानेकुरा ल्याउनुका साथै बाह्य विश्वका नयां र रमाइलो कुरा सुनाउने गर्दछन् ।

           बाहिर निस्कन्दा गाडी चढ्नु , घरमा बसेर विभिन्न स्थानका रमाइलो र ताजा कुरा सुन्न पाउनु र सधैंभरी ग्रीष्म कटिबन्धका फलफूल खान पाउनु ……बूढा माको परिवार बसोबास गर्ने गाउँ निन् स्या व्ही जातिय स्वायत्त प्रदेशको राजधानी यन् व्छान्‌देखि एक सय सत्ताइस किलोमिटर टाढा भए तापनि उनीहरुको जीवन शहरवासीको भन्दा अलिकति पनि कम छैन । सबभन्दा पहिले बूढा माको परिवारले निन् स्या व्ही जातिय स्वायत्त प्रदेशको यौटा दुर्गम पहाडी क्षेत्रमा बसोबास गर्थ्यो । त्यहां पानी थोरै पर्जे र निकै सुक्खा छ । त्यहां खाने पानी पाउन निकै गाह्रो रहनुका साथै जीवन पनि निकै विपन्न रहेको छ । दश वर्षअघि उनीहरु होंग श पाउ नाउंको विकसित क्षेत्रमा सरेका थिए । त्यसबेला मानिसहरु विरलै देखिने र खेतीपाती गर्न पनि विरलै देखिए तापनि त्यहां यातायातको सुविधा राम्रो रहेको थियो र सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा सरकारले त्यहां बनाएको जल-सिंचाई परियोजनाले खेतजग्गाको सिंचाई गर्नका लागि पीत नदीको पानी तान्न सक्ने गराएको छ। जसबाट पानीको समस्याको समाधान गरिएको छ ।

            हामीहरु सरेका बेला यहां मानिसहरु विरलै देखिन्थे । तर हामीहरु यहां सरेपछि खाने पानी पायौं , विजुलीको सेवा पनि पायौं। बाटो पनि ठीकठाक भयो , हामीहरु यहां सरेपछि ढुवानी गर्नका लागि गाडी चलाउन सक्यौं । राम्रो विद्यालय पनि थियो । हामीहरु यहां सर्नेवित्तिकै बच्चाहरु पढ्न पाए । मस्जिदमा जान पनि निकै सजिलो छ । म सधैंजसो मस्जिदमा जाने गर्दछु ।

            होंग श पाउ भन्ने स्थान केन्द्रिय सरकारले थुप्रै लगानी लगाएर निर्माण गरेको गरीब निवारणका लागि विकसित क्षेत्र हो । पछिल्ला दश वर्षमा पहिले सुक्खा क्षेत्रमा बसोबास गरेका दुइ लाख जति किसानहरु अघि पछि गरी यहां सरेर आएका छन् । ती दुइ लाख किसानहरुमध्ये सन्ताउन्न प्रतिशत मानिसहरु व्ही जातिका हुन् । हाल यहां चारैतिर जाने सुविधा भएको हरियाली भूमि बनेको छ । टाढा टाढातिर हेर्दा पंक्तिबद्ध घरहरु ,क्षेत्रबद्ध खेतजग्गा , फलफूलको उद्यान र बनजंगल देखिन्छ।

            गत वर्ष विगत पचास वर्षसम्म विरलै देखिएको सुक्खा खडेरी प्रकोप भए तापनि तत्स्थानको खाद्यान्नको उत्पादन पनि प्रशस्त भएको थियो।

            यस सन्दर्भमा बूढा मा थिंग फूको कान्छो छोरा मा इन् छन्‌को धेरै अनुभव रहेको छ ।

            खाद्यान्न सम्बन्धी प्रत्यक्ष सहयोग , रसायनिक मलको सुविधा , गरीब क्षेत्र सम्बन्धी रहातका कार्यक्रम र कम आम्दानी हुने मानिसका लागि भत्ता गरी हामीहरुले थुप्रै सहयोग पाउने गरेकाछौं । हामीहरुको परिवर्तन हाम्रो बस्तीदेखि हाम्रो परिवाससम्म तपाईले हेर्न सक्नुहुन्छ ।

            गत वर्ष मा यन् छन्‌की आमालाई पेटको अल्सर रोग लागेको थियो। तर आमाको उपचार निकै सहजताका साथ हुनुका साथै उपचारको शुल्क पनि कम भएको थियो । आमाको रोगको उपचारको क्रममा कूल तीन हजार आठ सय चिनियां युआन्‌को उपचार शुल्कको भुक्तानी गरिएको थियो। तर सरकारले दिएको विभिन्न भत्ता तीन हजार दुइ सय चिनियां युआन् पुगेको थियो । आफूबाट तिर्नु पर्ने रकम खालि छ सय चिनियां युआन् मात्र भयो ।

            रोगको उपचार गर्ने समस्याको समाधान गरेपछि गत वर्ष बूढा माको परिवारमा बूढा मा थिंग फूलाई सबैभन्दा खुशी लाग्दो कुरा भएको थियो अथवा भनौं बुढाको सबैभन्दा कान्छो नाती मा फंगले उत्कृष्ट किर्तिमानव्दारा प्रवेश परीक्षाबाट उत्तीर्ण भएर चिनियां भू-विज्ञान विश्वविद्यालयमा भर्ना भएका थिए । पछिल्ला दश वर्षदेखि मा फंगले तत्स्थानको परिवर्तनलाई देखेका थिए । यसमध्ये उनले विद्यालयको परिवर्तनबारे सबैभन्दा गहिरो अनुभव गरेका थिए।

            म भर्खरै यहां सरेको बेला चौंथो कक्षामा पढेको थिएं । त्यसबेला विद्यालयमा कूल तीनजना शिक्षक थिए । हामी विद्यार्थीहरुको संख्या नव्वेभन्दा अलि बढी थियो । हाल आएर यो विद्यालयमा बीसजनाभन्दा बढी शिक्षाहरु छन् र चार सयजना विद्यार्थीहरु छन् ।

            हाल मा फंगले पढ्नुभएको चिनियां भू-विज्ञान विश्वविद्यालय मध्य चीनको उ हान् शहरमा अवस्थित छ । गाउँघरबाट निस्केका केटाहरुका लागि शहरमा बढीभन्दा बढी रमाइलोपन र व्यस्तताको अनुभव हुन्छ । तर मा फंग जस्तो फुर्तिलो र बोलक्कड किशोरले खुलस्त रुपमा आफू सधैं आफ्नो जन्मथलो र आफ्नो जातिका परिश्रमी र मेहनती गाउँलेहरुको सम्झना गरेको कुरा भन्छन् । त्यस किशोरको दृष्टिमा आफ्नो जन्मथलो , जाति र आफ्ना नाताकुटुम्ब सदासर्वदा आफ्नो सबैभन्दा ठूलो गौरव हुन् र आफ्नो सबैभन्दा गहिरो र महत्वपूर्ण जग पनि हुन् ।