 बसोबास गरेका युगुर जातीका युवक रहमुर सिदिले एउटा कपडा पसल खुल्नुभएको छ। त्यस पसललाई राम्रो सञ्चालन गरी धेरै पैसा कमाउन थाल्नु भएको छ। उहाँ र त्यहाँ बसोबास गरेका विभिन्न जातीका वासिन्दाहरु बीचको सम्बन्ध धेरै राम्रो छ, एउटा परिवार जस्तो लाग्छ र कुनै मानिससमक्ष कठिनाई भयो भने अरुले सहयता दिन्थ्ये। तर उक्त हिंसारात्मक घटना सिर्जना भएपछी उहाँको व्यापार र मान्छेहरु बीचको राम्रो सम्बन्ध विग्रन लाग्यो। उहाँले भन्नुभयो—
त्यो दिन हामीलाई धेरै डर लाग्यो। आफ्नो घरमा लुकेर वस्यौ बाहिर गएनौ। अब राम्रो भयो, सामान्य जीवन विताउन थाल्यौं, मालसामान किन्न पाइन्छ। त्यो दिन कुनै पनि खाने कुरा किन्न पाइएन। सबै मानिसहरु सुरक्षित भएर जीवन विताउने मेरो आशा रहेको छ। यसो भए मात्र मैले धेरै पैसा कमाउन सक्छु। तर त्यस्तो खराब मान्छेहरुले हामीलाई कुटपिट, तोडफोड, लुटपाट तथा आगजनी गरे भने हाम्रो जीवन ध्वस्त हुने छ।

आधा महिनामा स्वयम सेवक लगायतका धेरै सुरक्षा व्यक्तिहरुले बसोबास क्षेत्रमा गस्ती गर्दै आएका छन्। सरकार र बसोबास क्षेत्रका जिम्मेवारी व्यक्तिहरुले वासिन्दाहरुको घरमा गएर वर्तमान परिस्थितिको वारे जानकारी लिदै आएका छन्। त्यसैले यहाँको परिस्थिति राम्रो हुँदै आएको देखिन्छ।
उक्त क्षेत्रमा बसोबास गर्ने अर्को व्ही जातीका घरवेटी वन कुइको घरमा पांच वटा यहाँ काम गर्न आएका हान, युगुर र कजागिस्तानका परिवार वसोवास गर्छन्। जुन पाँच तारिखका दिन उहाँहरु सबै मिलेर हिंसारात्मक व्यक्तिहरुलाई आफ्नो आबास क्षेत्रमा प्रवेश गर्न रोकेका थिए। यसबाहेक उहाँहरु अरु तीन जना हान जातीका सर्वसाधारणको उद्धार गरेका थिए।
उक्त घटना उत्पन्न भएको दुई हप्तामा सरकारको समर्थनमा है च्या शान नामक बसोबास क्षेत्रमा सेवा दिने टोली, सुरक्षाका लागि गस्ती टोली गठन गरियो। उहाँहरु हरेक परिवारको घरमा गएर ख्याल-विचार गर्दै आएका छन्। धेरै कठिनाई भएका परिवारलाई चामल, नुन र अन्य खानेकुरा पठाएका थिए। हाल कुटपिट, तोडफोड, लुटपाट तथा आगजनीको घटनामा हताहतभएका व्यक्तिहरु एकपछि अर्को गरी निको भएर आफ्नो घर फर्केका छन्। र बसोबास क्षेत्रका समितिले केही स्वयम सेवकलाई पठाएर उहाँहरुलाई आफ्नो घरमा सार्न थालेका छन्। अहिले त्यहाँ बसोबास गर्ने विभिन्न जातीका व्यक्तिहरु पहिलेभन्दा अझ एकताबद्ध भएर संयुक्त रुपमा बसेका छन्। मानिसहरुले वर्तमान शान्तिपूर्ण र सुरक्षित जीवनलाई अझ माया गरेका छन्।

|