y0

       मित्रहरु स्ठुआन प्रान्तमा गएको भूकम्पको एक वर्ष भइसक्यो । अहिले त्यहाँको यातायातको अवस्था कस्तो छ？तपाईंहरुले धेरै जानकारी लिन सक्नुभयो होला। ल आजको चिनियाँ व्यक्तित्वमा त्यहाँको यातायातको अवस्थासित सम्बन्धीत् "पाँच घण्टा र पन्ध्र मिनेट"नाउँको एउटा कथा सुनाउन चाहन्छु।  

         पोहोर साल चीनको स्ठुआन प्रान्तमा भयन्कर भूकम्प गएको थियो। आज आएर त्यो एक वर्ष भइसक्यो। त्यहाँको यातायातको अवस्थाबारे जानकारी लिनका लागि केही समयअघि हामी पत्रकार उक्त भूकम्पको केन्द्रमा पर्ने यिङ्ग स्यौ नाउँको बस्ति पुग्यौ। हामी पुगेको हुँदा त्यहाँका बुल्डोजर， एक्सकाबेट， फोक लिफ्ट， ग्रेडर ，ब्लुमिङ्ग ，रोलर， कंप्रेसर र क्रेन जस्ता मेशिन वा गाडीहरुको आवाजले कान फुटला जस्तो भयो र ट्रक गाडीहरु व्यस्त आवत जावत गरिरहेको देखिन्थ्यो। पुनर्निर्माण गरिरहेको स्ठुआन प्रान्त जताततै व्यस्त भइरहेको छ। यिङ्ग स्यौ बस्ति चाहिं स्ठुआन प्रान्तको राजधानी छन तु नगरबाट एक सय किलोमिटर नपुगको टाढामा छ। तु च्याङ्ग यान नगर चाहिं उपर्युक्त दुई ठाउँका बीचमा पर्दछ। समाचारहरुको संकलन गर्न बिहान आठ बजेतिर मोटर गाडीव्दारा पत्रकारहरु तु च्याङ्ग यान नगरबाट यिङ्ग स्यौ बस्तितिर गएका थिए।

        बाटो सांगुरो भएर गाडीहरुको जामले गर्दा हाम्रो गाडी मानिसहरु पैदल हिंडेझैं एक कदम एक कदम गरी अघि लम्कदै थियो। पैतालीस किलो मिटरको बाटोमा पाँच घण्टाभन्दा बढी समय लागेको थियो। त्यसै भएको हुनाले दिउँसो एक बजेतिर हामी त्यहाँ पुगेका थियौं।

         यिङ्ग स्यौ बस्तिमा दिउँसो भरि समाचार संकलन गरेपछि हामी पत्रकारहरु साँझ त्यहाँबाट तु च्याङ्ग यान नगरमा फर्केका थियौं। तर त्यहाँबाट फर्कनुअघि अझै पनि अर्को पाँच घण्टाभन्दा बढी समयसम्मको गाह्रो अवस्थाप्रति चिन्ता लिएका थियौं। तर फर्कदा खेरी हाम्रो मोटर गाडी द्रुत गतिको बाटो लागेको थियो र हाम्रो गाडीको गति छिटो नभएपनि पन्ध्र मिनेट मात्रमा तु च्याङ्ग यान नगर पुगेको थियो। बासिन्दाहरुबाट गराइएको जनकारीका अनुसार यिङ्ग स्यौ बस्तिसंग तु च्याङ्ग यान नगरलाई जोडने सो छिटो द्रुत गतिको राजमार्गको निर्माण कार्य पूरा भई यसै मइ महिनाको पन्ध्र तारिख अर्थात उक्त भयन्कर भूकम्प गएपछिको ठीक एक वर्षपछी चल्न थालेको हो। मित्रहरु हाम्रो रेडियोको इटाली विभागमा कार्यरत् इटालीयन विशेषज्ञ श्रीमती बोनिनो गाब्रिइल्लाले माथि भनिएको पाँच घण्टा र पन्ध्र मिनेटमा घटेका घटनाहरुको महसुस गरी गद गद भएर भन्नुभयोः

         फर्कदाको पन्ध्र मिनेट र जाँदाखेरिको पाँच घण्टा बीचको तुलनामा कति ठूलो फरक छ। हो ,यदि सो छिटो गतिको राजमार्ग संचालित भएपछि यिङ्ग स्यौ बस्तितिर निर्माणका बस्तु र मालसामानहरु पठाउने हो भने कति कति सजिलो छ नि। सो राजमार्गले भूकम्प गएपछि स्थानीय निर्माणका लागि निकै ठूलो भूमिका खेलेको छ ।

        पोहोर साल त्यहाँ गएको भयन्कर भूकम्पबाट आएको पैरो आदि बिभिन्न खालका प्रकोपहरुबाट स्ठुआन प्रान्तको यातायातको आधाभूत प्रबन्ध निकै बिग्रिएको देखिन्छ। त्यहाँका नौ वटा छिटो गति राजमार्ग सोह्र वटा महत्वपूर्ण मुख्य राजमार्ग एवम ग्रामिण स्तरीय अनेकौं राजमार्गहरु गम्भीर रुपमा बिगारि दिइएको थियो। त्यसले त्यहाँका चार सयभन्दा बढी टाउंसिप र बस्तिहरुलाई अलग पारी समुद्रमा रहेका बेग्ला बेग्लै टापूहरु जस्तै अरु ठाउँसितको सम्बन्धलाई बन्द गराएको एक्लोपनको अवस्थामा बसादिइएको थियो। भूकम्प गएपछि यिङ्ग स्यौ बस्ति र बाहिरी ठाउँसितको सम्पर्क पूराका पूरै स्थगित भयो।

        मुख्य भूकम्प गएपछि उत्पन्न भएका बांकी रहेका भूकम्पहरु र परेका मूसलधारे पानीको वावजुद त्यहा पुगेका उद्धारकहरुले चार दिन जतिको समयको प्रयोग गरी बल्ल तल्ल सो यीङ्ग स्यौ बस्तितिर जाने बाटोलाई खुला पारेका थिए। त्यसैबेलाको अवस्थाको विचार गर्दा भूकम्प गएको एक वर्षमा मात्र सो बस्तितिर जाने छिटो गतिको राजर्माग खुला हुने छ भन्ने कुरा चाहिं मनमा चिताउन सक्दै सकिदैनथ्यो।