 नयाँ खालको जीवन यापनको पद्धति चाख्ने आशा चाहिं केटा लि वैको प्रारम्भीक उद्देश्य नै हो भन्ने हो भने पश्चिमी क्षेत्रमा पुग्ने वित्तिकै स्थानीय कठिन वातावरणले उनिको परिकल्पनामाथि चिसो पानी छरिदिएको थियो। उनिले स्कूलमा गएको पहिलो दिनको अवस्थाको सम्झना गर्दै भनेका छन्
स्कूलका मास्टर शिक्षकले मलाई लगेर स्कूलमा बसाल्नुभयो। हाम्रो स्कूल जिल्लाको नगरबाट चालीस किलोमिटर भन्दा बढी टाढा छ। यति धेरै लामो र यति धेरै नराम्रो बाटोमा लागेकोले कति थकाइ लाग्यो। राम्रोसित आराम गर्नुपर्यो भन्ने विचार गरें। तर तर…… पहिलो दिनमा एक किसिमका अनौठा आवाजहरुले उठाएर ब्युझाएका थिए। मैले छिटोभन्दा छिटो गरी बत्ति बालेको थिएं। आमै,कति ठूल्ठूला मूसाहरु हतार पतार गरी कोठामा दगुरिरहेको देखें। मैले नसुत्ने र नचल्ने गरे। अरु केही उपाय थिएन।

राम्रोसित नसुतेको मात्र नभई दक्षिण चीनबाट आएको मानिसले तत्स्थानका खानेकुरा खान मीठो लाग्दैन। उनले भात खान पन पराउँदै आएका छन्। तर स्थानीय बासिन्दाहरुले मैदाको खाना खान मन पराउँदै आएका छन्। केही उपाय नलागी भोक लागेर उनी चान्चुने खानेकुरा खान बाध्य भएका थिए। धेरै समय नबिदै उनी दुब्लो र कालो भए। जीउको वचन चार/ पाँच किलो घटेको थियो।
तर ती कठिनाइहरुले चीनको पश्चिमी क्षेत्रमा सेवा गर्न खोज्दै आएका लि वैको संकल्प र अठोटलाई लत्याउन सक्दैनथ्यो। उनले चीनको पश्चिमी क्षेत्रमा ठीक दुई वर्षसम्म सेवायुक्त कार्य गरे। तर मानिसहरुलाई अनौठो लागेको कुरा के हो भने सेवायुक्त कार्यावधी पूरा भएपछि उनी आफ्नो जन्मथलो फर्केका थिएनन्।
उनले आफ्नो जीवनमा चीनको पश्चिमी क्षेत्रमा काम गर्ने छनौट गरी साँच्चीनै चीनको पश्चिमी क्षेत्रका एक जना शिक्षक बनेका छन्। त्यहीं बसोबास गर्ने निर्णय गर्नुको कारणबारे कुरा उठाउँदा उनको भनाइ अनुसार उनले त्यहाँका विद्यार्थीहरुका आमा बुवा र गाउँलेहरुबाट माया प्राप्त गर्दै आएका छन्। उनले त्यहीं मानव जातिको मोलको महसुस गर्दै आएका छन्।
चीनको पश्चिमी क्षेत्रमा बसोबास गरेको दुई वर्षभित्र स्थानीय बासिन्दाहरुसित एकदमै राम्रा राम्रा र मेलमिलाययुक्त व्यवहार गरेको थिएं। त्यहाँका बासिन्दाहरुले मलाई एकदमै आदर कदर गर्दै आएका छन् र उनीहरुसित आवत जावत गरी कुराकानी गर्न मन पराउँदै आएको छु।

त्यसबेला स्युइ चाउ नगरमा फर्केपछि आफ्ना बुवाले मलाई एउटा काम मिलाउन सक्नुहुन्छ भनेर ठहर गरेको थिएं। तर स्युइ चाउ नगरमा म हुन्छु भने बढी छैन र हुन्नं भने कम हुँदैन। तर चीनको पश्चिमी क्षेत्रमा मैले साँच्चीनै केही काम गर्न सक्दछु भनेर विचार गरेको थिएं।
|