विद्यालयको पुनर्निर्माणका लागि हामीले धेरै प्रयास गरेका छौं। हामीले शिक्षक-शिक्षिकाद्बारा बसोबास गरिएका केही भवनहरुलाई विद्यार्थीहरुका लागि छात्रवासमा परिणत गरेका छौं। केही भवनहरुलाई भोजनालयकारुपमा रुपान्तरण गरेका छौं। यसरी विद्यार्थीहरुको खाने र बस्नेसम्बन्धी समस्याको समाधान गरिएको छ। यसका अतिरिक्त, हामीले विद्यार्थीहरुलाई आवश्यक सहायता गर्न र स्वस्थ मानसिक अवस्था कायम राख्न सघाउनका लागि पाँचजना महिला कर्मचारीको व्यवस्था गर्‍यौं। यी महिला कर्मचारीले विद्यार्थीहरुका आमाले जस्तै तिनीहरुको हेरचाह गर्नेगरेका छन।

          प्रमुख चौ छांग पिनले दिनुभएको जानकारीअनुसार, विद्यालयले विद्यार्थीहरुलाई मीठो खाना खुवाउनका लागि विशेषरुपमा भान्छेहरुको व्यवस्था गरेको छ। यसैगरी, वैज्ञानिकरुपमा खानाको व्यवस्था गरेका कारण विद्यार्थीहरुले विभिन्न किसिमका खानेकुरा खान पाउनुका साथै र पौष्टिक खानेकुराको प्रत्याभूति पनि गरिएको छ।

          बुढा वाङ्गका छोरा-छोरी केही वर्षअघि रोजगारी गर्नका लागि बाहिर गएका छन। बुढा वाङ्गले उनीहरुका केटा-केटीलाई हेरचार गर्नुभएको छ। छान थांग विद्यालयको निरीक्षण धेरै पटक गरेपछि दाजु वाङ्गले आफ्ना चारजना नाति र नातिनीलाई त्यहाँ पढाउन पठाउने निर्णय गर्नुभयोः

          सन् 2005मा मैले चारजना नाति र नातिनीलाई यहाँ पठाउने निर्णय गरें। यहाँ आएपछि उनीहरुमा पहिलेभन्दा निकै ठूलो परिवर्तन भएको छ। उनीहरुको पढाइ पहिलेभन्दा राम्रो भएको छ। राति जाडो भएको बेलामा शिक्षक-शिक्षिकाले उनीहरुका लागि सिरक थप्नुहुन्छ। यसैले हामीलाई कुनै चिन्ता छैन।

           यसका अतिरिक्त, विद्यालयले नियमितरुपमा कुराकानी गर्ने व्यवस्था मिलाएको छ। केटा-केटीहरु आफ्ना बुवा-आमासँग नियमितरुपमा टेलिफोनमा कुराकानी गर्दछन। एकजना विद्यार्थीका बुवाले यस व्यवस्थाले बाहिर रोजगार गर्ने आफूलाई अझ राम्ररी काम गर्न सघाएको कुरा बताउनुभयोः

           छोरा-छोरीले पहिलेभन्दा निकै राम्रो अङ्क पाएका छन। विद्यालयले विद्यार्थीहरुलाई मन लगाएर पढाउनुका साथै उठ-बसका राम्रो व्यवस्था पनि मिलाएको छ।

           रोजगारीका लागि बाहिर गएका मानिसहरुद्बारा छोडिएका केटा-केटीहरुले सो विद्यालयमा पढाइमा प्रगति गर्नुका साथै सामूहिक जीवनबाट विद्यार्थीहरुबीचको मित्रतालाई पनि बढाइएको छ। यसका साथै, आफ्नो काम आफै गर्ने उनीहरुको क्षमताको विकास पनि भएको छ।

क्रमशः