धेरैको लागि तिब्बत एउटा टाढा तथा रहस्यमय स्थान हो। तर निकै आकर्षक भएकाले चीनका लागि मात्र होइन विश्वका अरु विभिन्न मुलुकका पर्यटकका लागि यतिबेला तिबत आकर्षणको केन्द्र भएको छ। तिब्बत भ्रमण गर्न गएकाहरुमध्ये कसैले त त्यही स्थायी बसोबास गरेर तिब्बतलाई आफ्नो दोस्रो जन्मथलो अर्थात् कर्मथलोका रुपमा लिएका छन्। तिब्बतमा सात वर्षसम्म बसेका नेपाली वाङछिङ यस्ता मानिसमध्येको एक हुनुहुन्छ।
वाङछिङले खोलेको गलैँचा पसलमा हामीले उहाँलाई भेट्यौँ। पसलको सजावट निकै राम्रो थियो। भित्तामा तिब्बती र नेपाली सजावटका सामग्री राखिएका थिए।
सन् 2006मा वाङछिङ ल्हासामा आउनुभएको थियो। हालसम्म ल्हासामा सात वर्षसम्म बस्नुभयो। तर तिब्बतसँगको सम्बन्ध उहाँको बाल्यकालदेखि नै शुरु भएको हो। वाङछिङ भन्नुभयो- मेरो बुवा धेरै पहिला तिब्बत आउनुभएको थियो। यहाँ धेरै वर्षसम्म बस्नुभयो। असीको दशक तिब्बतमा व्यापार गर्न थाल्नुभयो। त्यतिखेरदेखि म प्रायः बुवासँग तिब्बतमा भ्रमण गर्न आउँथेँ। पहिलो पटक पोताला दरबार देख्ता मलाई निकै अचम्म लाग्यो। मैले सोचेँ, त्यति लामो समयअघि मानिसले कसरी पोताला दरबार निर्माण गर्न सकेँ? विज्ञान र प्रविधिको खासै विकास नभएको समयमा त्यो जमानाका मानिसहरुले कसरी यस्तो विशाल भवनको निर्माण गर्न सके भन्ने मलाई लाग्छ। सबभन्दा पहिला मलाई तानेको कुरा नै यही हो।
विगत सात वर्षमा ल्हासामा स्थानीय बासिन्दाको जीवनस्तर र शहरीय आधुनिक विकाससम्बन्धी उपलब्धिबाट वाङछिङलाई निकै अचम्म लागेको छ। अहिलेके ल्हासा र उहाँ आफ्नो बाल्यकालको सम्झनामा रहेको ल्हासासम्बन्धी सम्झनाबीच धेरै फरक उहाँले पाउनु भएको छ। --आवाज दुई
अहिलेको तुलनामा पहिले यहाँ एउटा सानो गाउँ मात्रै थियो, निकै सानो अनि पिछडिएको गाउँ मात्रै थियो। चुम्ला खाँ गुम्बा रहेको क्षेत्र शहरीय क्षेत्र मात्रै थियो अनि त्यसवरिपरि केही घर-भवन मात्रै थिए। तर अहिले ल्हासामा थुप्रै भवन निर्माण भएका छन्। यदि नेपालमा फर्केर केही महिना बसेमा फेरि यहाँ आएपछि अरु नयाँ भवन, नयाँ बाटो निर्माण भइसकेका देखिन्छ। मलाई लाग्छ ल्हासाको आवश्यक प्रबन्धको सुधार नै यहाँको सबभन्दा ठूलो परिवर्तन रहेको छ।
1 2 
