छ्याङ जातिकी एक जना बासिन्दा श्रीमति श छ‍ङ आनले भूकम्पअघि खास गरी कृषि कार्य गरेकी थिइन्। अहिले उनले नयाँ आबासमा सरेर आफ्नो घरबाट बनाइएको छ्याङ जातिको विभिन्न प्रकारको हाते कल्ला वस्तु तथा छ्याङ जातिको विशेषता रहेको परालबाट बनाइएको जुत्ता लिएर नयाँ निर्माण गरिएको चोकमा व्यापार गर्न थालेकी छिन्। अहिले पर्यटकहरुको संख्या त्यति धेरै नभएतापनि उनले आफ्नो भविश्यबारे पूर्ण विश्वास लिएका छिन्।

              पर्यटन उद्योगको विकास भएपछि मेरो व्यापार अवश्य नै राम्रो हुनेछ। अरु बढी पर्यटक हाम्रो छ्याङ जातिको गाउँबस्ती घुम्नसक्ने आशा मैले लिएकी छु।

              चीनले नयाँ तर्जुमा गरेको "छ्याङ जातिको सांस्कृतिक तथा पर्यावरणीय संरक्षण क्षेत्र सम्बन्धी परिकल्पना"मा छ्याङ जातिको बसोबास क्षेत्रलाई व्यापारिक तथा कल्लात्मक मूल्य रहेको वस्तुको विकास गर्न प्रोत्साहित दिइएको छ। केही विशेषज्ञले जातीय विशेषताको उचित विकासले स्थानीय बासिन्दाहरुको जीवनमा सुधार गर्नुका साथै संस्कृतिको विकासलाई अघि बढाउनसक्ने ठहर गर्नुभएको छ।

              छ्याङ जातिकी महिला वाङ चन फाङ गीतबाट उनको भावना व्यक्त गरिरहेकी छिन्। यस गीतको बोल यस प्रकार छन्, नयाँ निर्माण गरिएको आबासमा बच्चाबाट बृद्धा-बृद्धसम्म बसोबास गर्नसक्छन्। सुनौलो डोरीले तपाईं र मेरो मनलाई जोडेको छ।

              छ्याङ जातिको संस्कृति एउटा सुनौलो डोरीजस्तै छ। त्यसले छ्याङ जाति तथा अरु चिनियाँहरुको मन जोडेको छ। विनाशकारी भूकम्पबाट प्रभावित छ्याङ जातिको संस्कृतिको पुन:निर्माण सफल हुनसकोस् भन्ने शुभकामना हामी सबैले छ्याङ जातिलाई दिएका छौं।